ค่ำคืนแห่งความสุขกำลังจะผ่านไปอีกคืน จิณณ์ยืนเกาะขอบหน้าต่างมองวิวทิวทัศน์ที่ไกลสุดลูกหูลูกตายามความมืดเข้ามาปกคลุม ในฤดูการเก็บเกี่ยวมักจะมีแสงไฟส่องสว่าง คนงานยังคงทำงานกันอยู่แบบผลัดเปลี่ยนกะเพื่อให้ทันกับทุกออร์เดอร์ โดยที่พวกเขาก็ได้รับผลกำไรอย่างงามทำให้คนงานต่างขะมักเขม้นขยันขันแข็งทำให้ไร่ไม่ได้เงียบเหงาเพราะจะมีทั้งเสียงพูดคุยเสียงเพลงขับกล่อมให้มีเรี่ยวแรงขณะทำงาน
“ง่วงหรือยังคะ” ภรรยาเดินมาโอบแผ่นหลังของสามีแล้วมองตามสายตาของเขาไปอย่างอยากรู้
“ช่วงนี้ครึกครื้นน่าดูเลยค่ะ” เธอเผยรอยยิ้มหวานยืนอยู่บนชั้นสองของบ้านจะเห็นแสงไฟได้ชัดของทุกร่องสวน
“เด็กๆ หลับหมดแล้วเหรอ”
“ค่ะมีน้องพุฒิงอแงนิดหน่อยอยากตามคุณย่าไปด้วยบอกกับแกว่าไว้วันหยุดแม่จะพาไป เราไปเยี่ยมคุณย่ากันดีไหมคะ” จาริณีเพิ่งกลับไปเมื่อสามวันก่อนหลังจากอยู่กับเขาถึงหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ย่าทวดกับเหลนพุฒิตัวติดกันยิ่งกว่าใคร
