“อาบน้ำไหมคะ พราวผสมน้ำอุ่นไว้ให้แล้วค่ะ คุณจิณณ์จะได้สบายตัวขึ้น”
ที่โรงพยาบาลไม่ได้สะดวกหลายอย่างรวมถึงเรื่องอาบน้ำด้วย เธอรู้ว่าจิณณ์ชอบอาบน้ำในอ่างมากกว่าจากฝักบัว พิชชาอรคุกเข่านั่งลงตรงหน้าชายหนุ่ม เลื่อนมือขึ้นไปบนระหว่างคิ้วของเขาคลี่หัวคิ้วที่ขมวดกันมุ่น
“อาบน้ำก่อนนะคะ คุณจิณณ์จะได้อารมณ์ดีขึ้น”
เธอไม่รู้หรอกว่าเขาเครียดด้วยเรื่องอะไร แต่ก็อยากเป็นคนหนึ่งที่ช่วยให้เขาได้ผ่อนคลาย ตั้งแต่เช้าที่กลับมาถึงคอนโดเธอก็เห็นว่าจิณณ์รับสายไม่ว่างเว้น ส่วนมากก็เป็นสายจากที่บริษัท ฟังจากชื่อของคู่สนทนาที่คุ้นหู
“เธออาบน้ำให้ฉันได้ไหม”
พิชชาอรไม่พูดอะไร เธอลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมือออกไปรับกับมือใหญ่นั้น จิณณ์ส่ายหน้าแล้วคลี่ยิ้ม เขาเอื้อมมือมาจับมือบางแล้วลุกเดินตามร่างอรชรเข้าไปในห้องน้ำ จากนั้นหญิงสาวก็บรรจงถอดเสื้อและกางเกงให้เขาอย่างเอาใจ
“เดี๋ยวพราวนวดให้นะคะ”
เธอเคลื่อนตัวไปนั่ง
