“อยากมีผัวใหม่จนตัวสั่นหรือยังไง” ทันทีที่จับร่างบางยัดใส่รถ เขาก็พ่นคำด่าที่แสนเจ็บแสบสาดใส่อย่างไม่ยั้ง
“รอไม่ได้หรือยังไง หรือมันคันจนอดทนรออิสระไม่ไหว”
“หยุดว่าพราวเสียๆ หายๆ สักที คุณจิณณ์ไม่เคยถามพราวสักคำว่าเกิดอะไรขึ้น”
เพราะความน้อยใจบวกกับเสียใจทำให้เธอกล้าขึ้นเสียงใส่ จิณณ์เปิดไฟเลี้ยวเบี่ยงตัวรถออกเลนนอกสุด ก่อนจะเปลี่ยนเป็นไฟฉุกเฉินเมื่อรถจอดสนิท แล้วบีบปลายคางของหญิงสาวให้หันมาสบตากัน เขาแสยะยิ้มที่มุมปาก ยิ่งเป็นการตอกย้ำให้คนตัวเล็กแข็งขืนตัวเอง ด้วยการสะบัดหน้าหนีฝ่ามือใหญ่นั่น
“ปล่อยพราว พราวจะกลับเอง”
เธอไม่เพียงแต่หลบเขา แต่กลับผลักคนตัวใหญ่ให้ห่างออกไป มือบางรีบจับที่เปิดประตูทว่าเจ้ารถคันหรูสัญชาติเยอรมันถูกเจ้าของกดสวิตช์ปิดเสียก่อน
“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉัน เธอไม่มีสิทธิ์นั้นจำไม่ได้เหรอ!”
เขากดปุ่มปรับเก้าอี้ที่พิชชาอรนั่งให้นอนราบลงโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้ระว
