เธอตอบตามความเป็นจริง คราวนี้คนที่เป็นฝ่ายขมวดคิ้วยุ่งเป็นชายหนุ่มแทน
“ผมมีอะไรพิเศษกว่าผู้ชายคนอื่นเหรอครับ”
เขาอดถามไม่ได้ ฟารีดายิ้มกว้างอย่างอ่อนหวาน แต่ก่อนที่จะตอบ อาหารถูกลำเลียงมาเสิร์ฟอย่างทันท่วงทีไม่ต้องรอนาน
“ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ คุณทานตามสบายเลยค่ะ ถ้าอยากได้อะไรก็สั่งเพิ่ม ฉันสั่งเจ้าของร้านเอาไว้แล้วว่าให้บริการคุณเต็มที่ ไม่ต้องเกรงใจ” ฟารีดาบอกยิ้มๆ ก่อนลุกขึ้น
“ตามสบายครับ” ชายหนุ่มกล่าวอนุญาตมองตามร่างอรชรที่เดินไปอีกมุมหนึ่งของร้านซึ่งคงเป็นทางไปห้องน้ำ
ชายหนุ่มทานอาหารเรื่อยๆ แต่คอยมองทางไปห้องน้ำ เขายอมรับว่าอาหารอร่อย แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่ารสชาติฝืดคอเมื่อต้องนั่งรอใครนานๆ ปกติเขาไม่จำเป็นต้องรอผู้หญิงคนไหนนานเท่านี้มาก่อน ความหงุดหงิดทำให้เขาวางช้อนยกน้ำขึ้นดื่มเมื่ออาหารแสนอร่อยก็จริง แต่เขากลับทานไม่ลง
“คุณผู้ชายต้องการอะไรอีกไหมครับ”
พนักงานของร้านอ
