ตอนนั้นอาให้คนออกตามหาหลาน แต่ไม่เจอ โนอาห์พาหลานย้ายที่อยู่บ่อยครั้ง”
“ตอนเจอกัน ท่านอาไม่ได้บอกหลานเรื่องนี้”
“เพราะหลานเหมือนไม่อยากคุยกับอา ตอนนั้นอาสังหรณ์ใจว่าหลานจะทำอะไรผิดพลาดลงไป อาให้คนไปตามหลานที่ตำหนักรับรอง แต่ได้คำตอบว่าองค์สุลต่านเชิญหลานไปรับประทานอาหารตัดหน้าเสียแล้ว พอรุ่งขึ้น ทุกคนก็กลับ อาให้คนไปถามที่ตำหนักรับรองหลานอีก นางทาสในวังบอกว่าหลานยังไม่กลับมา ยังอยู่ตำหนักองค์สุลต่าน ตอนนั้นอาร้อนใจ แต่เพราะได้ยินคนในวังเค้าว่าหลานเป็นที่ถูกพระทัยองค์สุลต่าน พระองค์จึงไม่ยอมปล่อยหลานออกจากตำหนัก ไม่ได้มีเรื่องร้ายแรงอย่างที่อากังวล อาจึงจำต้องเดินทางกลับไบซา แต่ให้คนคอยเฝ้าดู เผื่อหลานจะเป็นอันตราย”
“ท่านอา...”
ฟาตินครางเมื่อเห็นความห่วงใยของผู้เป็นอา เรื่องครางแครงใจหมดสิ้นลงไปทันทีที่ได้รับฟังท่านพูดถึงความห่วงใยต่อเธอ เธอยังจำได้ว่าตอนเด็ก ท่านรักและเอ็นดูเธอมาก เธ
