พระองค์ต้องคิดว่าท่านอาทรยศคิดปองร้ายหรือเปล่าล่ะเพคะ ท่านอาคงอยากให้แน่ใจ เลยต้องถามหม่อมฉันก่อน”
“แล้วถ้าฉันถามอาเธอว่าทำไมไม่บอกแต่แรกว่ารู้จักเธอ และบอกว่าเธอเป็นหลานล่ะ”
“พระองค์ทรงได้ยินแล้ว ยังจะมาแกล้งถาม” เธอค้อนให้
รอฮิมยิ้มเมื่อคนในอ้อมแขนฉลาดจนเขานึกไม่ถึง ความจริงเขาหาวิธีการแก้ข้อสงสัยหลายอย่างเอาไว้แล้ว แต่เธอรอบคอบเช่นกัน เขาจึงเงียบเสียให้เธอได้แสดงความคิดเห็น วิธีการนี้ก็ไม่เลว เธอคงรู้สึกภูมิใจที่ได้แสดงความฉลาดให้เขาได้เห็นบ้าง
“เดี๋ยวท่านอาจะต้องบอกพระองค์ว่าคลับคล้ายคลับคลา แต่หลายปีแล้วจำไม่ได้ก็เพิ่งจำได้เมื่อหม่อมฉันบอก แล้วนี่พระองค์จะให้หม่อมฉันพูดซ้ำอีกทำไมเพคะ”
ฟาตินทุบอกแกร่ง เขารวบเอาไว้แล้วกดจูบหนักๆ
“อืม...” รอฮิมพยักหน้าเป็นอันรับรู้ เมื่อกุมมือนิ่มแนบกับอกกว้าง
“แต่เธอไม่สงสัยอาเธอเลยเหรอ”
“สงสัยพระองค์มากกว่า”
“อ้าว...”
“พระองค์ทรงเจ้าเล่ห์
