“ดิ้นเลย อยากออกกำลังกายอยู่พอดี” สุลต่านหนุ่มยิ้มพราว ปล่อยร่างหญิงสาวให้ลุกหนี เขามองตามด้วยประกายตาร้อนแรง
“เวลาเธอวิ่งก็สลัดผ้าไปด้วยสิ ฉันอยากดู”
เขาพูดเย้าจนหล่อนหน้าแดงก่ำ
“หม่อมฉันไม่ใช่พระองค์นี่เพคะ ถึงจะได้สลัดผ้าอย่างน่าไม่อาย” เธอหน้าร้อนเห่อแดงกว่าเดิมเมื่อเขาค่อยๆ สลัดอาภรณ์หรูออกจากร่างเชื่องช้า
ทุกการกระทำ... ทำให้หญิงสาวหายใจเข้าปอดแรงลึกและผ่อนออกมาอย่างยากลำบาก บางครั้งถึงกับกลั้นลมหายใจเมื่อเขาเหมือนจะยั้งมือเอาไว้
รอฮิมหัวเราะลั่นตำหนัก กระตุกยิ้มทรงเสน่ห์เมื่อเห็นสายตาที่มองเขาไม่กะพริบ ฟาตินเพิ่งรู้ตัวว่าเธอเผลอมองเขานานไป เธอไม่อาจถอนสายตาจากเขาได้นี่นา เธอค้อนเขาหน้าคว่ำ
“อยากมองก็ให้มอง ไม่เห็นต้องซุกซ่อนความต้องการของตัวเองเลย”
เสียงห้าวเหมือนจะตอกย้ำให้เธอยอมรับความจริง
“ใครอยากมองพระองค์ ไม่ใช่เสียหน่อย” เธอพูดอย่างมีแง่งอน
“ปากแข็ง เดี๋ยวเจ้าจะโด
