“แล้วพี่พูดหรือยังว่าเจ้าจะไปหาสาวที่ไหน”
“สาวที่ไหนกัน ไม่มี...” รอฟัดเฉไฉไปเรื่อย
“นั่นแหละ เจ้าร้อนตัว พี่ยังไม่รู้เลยว่าเจ้าไปพำนักอยู่ที่คฤหาสน์ของท่านอัมรานหลายวัน มีความคืบหน้าเป็นยังไงบ้าง”
“อะไรคืบหน้า” รอฟัสไขสือแสร้งไม่เข้าใจคำถามของพี่ชาย
“อ้าว... ที่พี่ให้เจ้าสืบไง”
“อ้าว...” รอฟัสหน้าเหลอหลาเมื่อโดนพี่ชายเล่นงานเข้าให้แล้ว
“ไปเตรียมตัวเถอะ อีกไม่กี่วันจะต้องเดินทาง”
รอฮิมพูดเสียงราบเรียบไม่ล้อเล่นอีกต่อไป เขารู้สึกว่าสังหรณ์ว่าสิ่งที่เขาคิดมาตลอดจะเป็นจริง เพียงแค่ไม่มีหลักฐานเท่านั้น
...และเขาต้องไปรัฐไบซาเพื่อหาหลักฐาน
การรับประทานอาหารระหว่างสองครอบครัวเป็นไปด้วยความอบอุ่น วันนี้รอนีย์นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะใหญ่อันหรูหรา รอฮิม รอฟัสและลัยลานั่งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะทางด้านขวามือของผู้เป็นย่า ส่วนอูเซนและนีสรีนนั่งอยู่อีกฝั่งทางด้านซ้าย
“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านอูเซนก
