“ทำสีหน้าแบบนี้แสดงว่าไม่อยากให้... ปล่อย”
รอฮิมทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ ขณะมือรองศีรษะมองเธออย่างเป็นต่อ
ฟาตินเม้มริมฝีปากแน่นอย่างขัดใจ
“งั้นนอนกันเถอะ ง่วงแล้ว หมดแรง เหนื่อยด้วย ของีบสักหน่อยเดี๋ยวค่อยต่ออีกสักกี่ยกดีนะ”
รอฮิมแสร้งถาม กอดร่างเกือบเปลือยของเชลยสาวเอาไว้ ใช้มือและขาแกร่งกอดก่ายอย่างกลั่นแกล้งอีกนัยหนึ่งคือแสดงความเป็นเจ้าของ ใบหน้าหล่อคมเข้มซุกที่อกอวบๆ ดูดจ๊วบจ๊าบไปมา ขบเม้มยอดอกสาวให้สยิวเล่น
“อื้อ...” คนใจแข็งได้แต่ครางอยู่ในลำคอไม่ยอมขอร้อง
รอฮิมหลับตาแน่นกอดกระชับมากขึ้นอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งคน ฟาตินดิ้นรนอึกอักอยู่เพียงครู่ ก่อนหลับไปด้วยความเหนื่อย
ใบหน้าคมคายผงกขึ้นมองกรอบหน้าสวย แล้วผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่เธอยอมอ่อนข้อให้ แต่ถ้าตื่นขึ้นมาไม่รู้จะออกฤทธิ์ออกเดชอะไรอีก เธอดื้อนัก ไม่ยอมเอ่ยปากขอร้องเขาเลย เขาเอื้อมไปปลดเชือกที่มัดมือบางออก ลูบรอยแดง
