ลมเหนือจัดการพาเจ้าสองแสบไปปล่อยไว้ให้ที่บ้านใหญ่เพื่อให้ไปวุ่นวายกับคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายแทน และเขาก็สั่งให้เมียคนสวยจัดการเก็บกระเป๋าไปพักผ่อนที่ทะเลสัก 2-3 วัน
"ไหนบอกพามาพักผ่อนไง"
"หนูนอนสิพี่ทำเอง"
"จะบ้า"
"จุ๊บ"
มามี๊ฟาจะนอนหลับลงได้ยังไงในเมื่อคนพี่ทั้งดูดทั้งเลียอยู่ตรงกึ่งกลางของร่างกายเธอ จะให้เธอผลักไสเขาออกก็คงไม่ได้เพราะเขาอุตส่าห์อดทนมาหลายวัน เมื่ออยู่เจ้าสองแสบร่วมหัวกันงอแงใส่ไม่ยอมกลับไปนอนห้องตัวเองทั้งสัปดาห์ แล้วพร้อมใจกันเอาร่างเล็ก ๆ มานอนอยู่ที่กลางเตียงคล้ายจะแกล้งคนพ่อให้ทรมานกายเล่น
"ดีนะเป็นลูก"
"พี่เหนือดูพูด"
"หรือไม่จริง"
"อีกหน่อยเขาโตก็ไม่ให้เราเข้าใกล้แล้ว"
"รีบโต ๆ"
"..."
ปะป๊าเหนือรักเจ้าสองแสบอย่างกับอะไรดีมีร้อยให้ร้อย มีแสนให้ล้านแต่กับมามี๊ฟาเนี้ยะลูกต้องแยกแยะหน่อยว่าเป็นของปะป๊า นั่นคือสิ่งที่เขาทำได้แค่คิดไว้ในใจใครจะบ้าพูดออกไปได้
