"อย่าเพิ่งพูด...กูซื้อข้าวแป๊บ"
"ซื้ออะไรง่าย ๆ จะได้เร็วหน่อย"
วิวยกมือประหนึ่งพระปางห้ามญาติ ด้านเพื่อนสนิทอีกที่มีชื่อว่า ป้อง ก็นั่งเอาข้าวยัดใส่ปากเงียบ ๆ รอให้อีกสองคนเป็นคนเล่าเรื่องของลมเหนือเพราะตัวเขาเองเป็นคนไม่ค่อยพูดมาก แต่ก็ไม่ถึงกับไม่ใส่ใจเรื่องของเพื่อนรักตัวเอง และสิ่งที่เขาคิดอยู่ก็น่าจะเป็นเรื่องจริง เขาเป็นกับลมเหนือเรียนมาด้วยกันตั้งแต่เด็กแต่ไม่ได้สนิทกันมาก เรียกว่าเป็นเพื่อนห้องเดียวมากกว่า พอสอบติดที่นี่ด้วยกันเลยกลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปโดยปริยาย ส่วนโอมกับวิวมาเจอกันตอนวันรับน้องก็อยู่ด้วยกันมา 4 คนนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
"พูดมาไอ้โอม"
"เมื่อเช้ากูโทรหาไอ้เหนือจะฝากให้เอากระดาษมาให้หน่อยขี้เกียจเดินไปซื้อ"
"แล้ว"
"ผู้หญิงรับสายบอกว่ามันไม่สบาย"
"เหยด...แล้วรู้ชื่อไหม?"
"ไม่รู้แต่น้องเขาเรียกกูรุ่นพี่แสดงว่าต้องเป็นรุ่นน้องเราและที่สำคัญน่าจะรู้จักกูด้วย"
