"มันไม่สายเกินไปหน่อยเหรอที่จะพูดคำนี้ คนที่เรียกกันว่าเพื่อนแท้ยังกล้าทำแบบนี้ได้ลงคอ เลวเกินคน!" เทวาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ไม่มีโอกาสได้เห็นด้วยซ้ำว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลน้ำตาไหลเพราะความรู้สึกแย่ๆ มันเกาะกุมจนเต็มหัวใจ
"ความสัมพันธ์ระหว่างผมและลูกสาวของคุณมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ด้วยซ้ำ ทุกอย่างมันเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นที่ทำให้ทุกอย่างมันพัง!"
"พอ! พอแล้ว..." คนบนเตียงร้องบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่สามารถหยุดความรู้สึกแย่ๆ ที่ติดอยู่ในใจของอีกคนได้อยู่ดี
"ทำไมคนที่ถูกกระทำจะต้องเลือกในสิ่งที่ไม่อยากเลือก ทำไมคนที่เป็นฝ่ายฆ่าคนอื่นให้ตายทั้งเป็นถึงยังอยู่เฉย เหมือนคนที่ไม่เคยรู้สึกผิดอะไรเลย!"
"ถ้าอาพาพ่อของยัยครีมมาขอโทษวาล่ะ เรื่องทุกอย่างมันจะจบหรือเปล่า เราบอกมาสิว่าอยากให้อาทำแบบไหนวาถึงจะรับรู้ว่าอาก็ไม่ได้อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เลย"
"
