"คิดดีแล้วเหรอลูกที่ทำแบบนี้" รัศมีอดไม่ได้ที่จะถาม ความห่วงใยส่งผลให้ผู้เป็นแม่ประกบบุตรสาวไม่ยอมห่าง และบ่อยครั้งที่ลอบสังเกตสีหน้าเผื่อว่าจะรับรู้ได้ถึงความรู้สึกในใจที่คนโกหกไม่เก่งอย่างคีรติอาจจะเผลอหลุดแสดงมันออกมา
"ครีมจำได้ว่ามียาก่อนอาหาร เที่ยงนี้ครีมอยากทานราดหน้าฝีมือป้าอุ่นค่ะ ไม่ได้ทานนานมากแล้วอยากกินมาก" รัศมีถอนลมหายใจเบาๆ แต่เมื่อบุตรสาวแสดงออกชัดเจนว่าไม่ต้องการพูดถึงสิ่งที่เธอตั้งประเด็น คนที่ไม่อยากเห็นบุตรและคิดมากจึงเลือกที่จะปล่อยผ่านแต่โดยดี
"งั้นเที่ยงนี้ ป้าจะทำราดหน้าที่คุณหนูอยากทานนะคะ"
"ขอบคุณนะคะป้าอุ่น อ๊ะ..."
"ครีมเป็นไงบ้างลูก ไหวไหม"
"ขอนั่งก่อนค่ะแม่ ครีมรู้สึกหน้ามืด"
"อีกนิดนะลูก ไปนั่งที่โซฟาก่อน" คนป่วยพยายามฝืนตัวเองไปที่โซฟา การเดินยังไม่ถนัด เพราะบาดแผลที่ค่อนข้างใหญ่ อีกทั้งบนท่อนขาเรียวยังมีเฝือกและเหล็กดามกระดูกใส่เพื่อให้กระดูกเข้าที่
