จุดหมายปลายทางคือหนึ้งจังหวัดในภาคอีสาน คีรติเปิดเส้นทางผ่านแอพพลิเคชั่นในโทรศัพท์ แม้จะเป็นการเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง แต่คีรติต้องการดูระยะเวลาในการเดินทางเท่านั้นเอง
"เดินทางหลายชั่วโมงเลยนะเนี่ย ง่วงก็นอน เดี๋ยวนี่ดูแลเธอเอง" เสียงคนข้างกายส่งผลให้คีรติคลี่ยิ้ม
เชื่อว่าเพราะเหตุผลนี้นั่นแหละที่ทำให้รัตนพลรั้นหัวชนฝาในเรื่องที่จะมาส่งเธอ
"จะว่าไปแล้วฉันก็โชคดีเหมือนกันนะที่มีเพื่อนดีๆ อย่างนาย"
"ถ้าคิดว่าตัวเองโชคดี อยากรับเพื่อนคนนี้ไปพิจารณาเพิ่มเติมไหมล่ะ"
"พล..."
"หึ ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นหรอกน่า ฉันก็แค่พูดเล่น รู้ดีว่าต่อให้ผู้ชายในโลกใบนี้จะเหลือแค่ฉันคนเดียว เธอก็คงจะยอมเป็นโสดอยู่ดี" รัตนพลมองออกไปทางอื่น แม้การพูดแบบตรงไปตรงมามันจะทำให้เขารู้สึกเจ็บ แต่เขาก็ยังเป็นเขาที่ไม่ชอบพูดอะไรในรูปแบบที่มันไม่ชัดเจน
"เพื่อนก็คือเพื่อน ต่อให้เวลาจะผ่านไปสักกี่ปีสถานะนี้จะไม่
