คีรติพยักหน้าหงึกหงักพลางยิ้มกว้าง การกระทำของเธอมันอยู่ในสายตาของอีกคนตลอดเวลา
"ยิ้มไรอ่ะ" เทวาจ้องมองดวงหน้างดงามไม่วางตา คีรติทำท่าเฉไฉ สุดท้ายก็ถูกอ้อมแขนอันอบอุ่นพันธนาการเอาไว้ในรูปแบบเดิม
"ตอบก่อนว่ากำลังยิ้มอะไร"
"เปล่า แค่ยิ้มมันเป็นอะไรที่แปลกมากงั้นเหรอคะ"
"มันดูมีอะไรสักอย่างนะ" คนฟังเบือนหน้าหนี หากจะให้พูดตรงๆ ความรู้สึกในตอนนี้มันก็เป็นอะไรที่ดีมาก คีรติอยากมีความสุข อยากมีความรู้สึกแบบนี้นานๆ
"ว๊ายยย!" ร่างบางถูกคนตัวโตโน้มต่ำลงไปอุ้มเธอให้ขึ้นมาอยู่ในท่าเจ้าสาวอย่างรวดเร็ว คีรติตวัดแขนโอบลำคอหนาเอาไว้แน่น
ลมหายใจร้อนที่เป่ารดบนผิวเนียนพลอยทำให้แก้มนวลเปลี่ยนเป็นสีเรื่อขึ้นมา
"ไปไหนคะ ทำไมต้องอุ้มด้วยล่ะ"
"ทำไมล่ะ กลัวตกงั้นเหรอ"
"กลัวสิ ครีม..."
"เฮียไม่ปล่อยให้ครีมตกหรอกนะ" สรรพนามเดิมที่เทวาเคยใช้ซึ่งบัดนี้เขาหยิบยกขึ้นมาใช้อีกครั้งยิ่งทำคนฟังใจเต้นแรง
"เมื
