“อือ…เมศเพิ่งโทรมาบอกกูเมื่อกี้ ตอนนี้ตำรวจกำลังเข้าตรวจสอบ มีความเป็นไปได้มากที่คุณนีราจะถูกฆ่าปิดปาก” ธารธาราเอ่ยไปตามความเป็นจริง ท่าทางประหวั่นพรั่นพรึง
ขาดคำปิยฉัตรก็โผเข้าหาเพื่อนซี้ แล้วปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น เธอร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเสียใจอยู่นาน แต่ก็สงบสติอารมณ์ได้ในที่สุด ข้อดีของปิยฉัตรคือไม่ปล่อยให้ความรู้สึกด้านมืดของตัวเองดำดิ่งลงไปจนไม่อาจฉุดรั้งได้ อย่างน้อยเธอก็ยังพอมีสติว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่
“ไหนๆ คุณนีราก็ตายแล้ว จะเหลือก็แต่น้องกัปตัน ถ้าเจ้าหนูฟื้น กูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่อีกต่อไป”
หลังจากยกหลังมือขึ้นซับน้ำตาเบาๆ เจ้าของดวงหน้าแดงก่ำก็เอ่ยอย่างเด็ดเดี่ยว นอกจากจะรอให้น้องกัปตันพ้นขีดอันตรายแล้ว เรื่องหนึ่งที่ยังเปรียบเสมือนห่วงผูกคอรั้งไว้ไม่ให้ไปไหนได้คือเรื่องของนีรา หากทว่าเวลานี้นีราจากไปแล้ว ฉะนั้นเธอจึงไม่ต้องเฝ้าดูอาการ เพราะถึงอย่างไรคนที่น่าจะเป็น
