ตอนที่ 7 ครอบครัวของเรา
1076 คำ
เธอเอ่ยถามถึงน้องสาวอีกสองคน คนกลางคือ พัณณ์ชิตา หรือ เพลง วัยยี่สิบสองปีอดีตนักกีฬายิมนาสติกทีมชาติที่เพิ่งจะจบการศึกษาระดับปริญญาตรีในคณะมนุษยศาสตร์เอกภาษาอังกฤษ
ส่วนอีกคนก็คือ พัชราวลัย หรือ พรีม วัยยี่สิบปี ซึ่งกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่สอง คณะบริหารธุรกิจภาคอินเตอร์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
“ยัยพรีมไปฉลองกับเพื่อนจ้ะเลยไม่ได้มา ส่วนเพลงน่าจะอยู่บนห้องมั้งจ๊ะ อีกเดี๋ยวคงจะลงมา”
“ดีเลยค่ะ จะได้ถามเรื่องหัวใจสักหน่อย ไม่รู้ว่าอาการเป็นยังไงบ้างแล้ว”
“นั่นสิ แม่เองก็ยังไม่ได้ถามเลย เวลามีพ่อเค้าอยู่ด้วยไม่ค่อยสะดวกคุยเท่าไหร่”
“งั้นหนูแอบไปถามน้องก่อนนะคะ”
“จ้ะๆ ไปเถอะ แล้วก็พาน้องลงมากินข้าวด้วยนะ อีกเดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ”
“โอเคค่ะแม่”
พลอยชนันท์เดินขึ้นไปบนชั้นสองแล้วมุ่งหน้าไปยังห้องนอนห้องน้องสาว
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
“ใครคะ”
“เพลง นี่พี่เองจ้ะ”
ได้ยินอย่างนั้นพัณณ์ชิตาก็เปิดประตูให้พี่สาวเข้าไป
“Happy New Year จ้ะน้องสาวคนสวยของพี่”
“Happy New Year ค่ะพี่สาวคนสวยของน้อง”
สองพี่น้องสวมกอดกันแล้วยิ้มร่าเริง ก่อนที่พลอยชนันท์จะก้าวเข้าไปนั่งที่เตียงของน้องสาว
“เสียดายยัยพรีมไม่อยู่ด้วย ไม่งั้นคงสนุกกว่านี้ แล้วนี่เพลงเป็นไงบ้างจ๊ะ ทำงานสนุกมั้ย มีใครรังแกน้องสาวพี่รึเปล่า”
“ระดับนี้แล้วไม่มีใครกล้าหรอกค่ะ”
“เก่งจ้ะเก่ง แล้วกับเจ้านายเราล่ะ เคลียร์กันได้แล้วใช่มั้ย”
“คือ เคลียร์กันได้ด้วยแล้วก็...ได้อย่างอื่นด้วย” สาวสวยเซ็กซี่ยิ้มกริ่มเมื่อคิดไปถึงค่ำคืนสุดเร่าร้อนของเธอกับเป้าหมายสำคัญของแผนการทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อสองคืนที่ผ่านมา
“หืม ได้อะไรจ๊ะหรือว่า...” พลอยชนันท์ต้องรีบยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง แม้ดวงตาคู่สวยจะเบิกโพลงเมื่อเห็นน้องสาวพยักหน้ารับเหมือนว่าสิ่งที่เธอคิดไว้ไม่มีผิดพลาดอย่างแน่นอน
“ก็อย่างที่พี่พลอยคิดนั่นแหละค่ะ ตอนแรกเพลงก็ล้มแผนไปแล้วนะ แต่อยู่ๆ โชคก็เข้าข้างซะงั้น”
“แต่...มันคุ้มกันแล้วเหรอเพลง แค่เพราะอยากแก้แค้นผู้ชายเลวๆ คนนึง เพลงจำเป็นต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ”
“เราเคยคุยเรื่องนี้กันแล้วนี่คะ ว่าเพลงก็รู้สึกดีกับอาคลื่น อีกอย่าง...เพลงก็ไม่เคยเสียใจกับทุกการกระทำของตัวเอง พี่พลอยก็น่าจะรู้จักน้องสาวคนนี้ดีนี่นา”
“แต่พี่เป็นห่วง เพลงรู้ใช่มั้ย”
“รู้สิคะ และเพลงก็ดีใจมากที่พี่เป็นห่วง แต่เชื่อเถอะค่ะ ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นน้องสาวของพี่ก็เข้มแข็งพอที่จะรับมือกับทุกสถานการณ์อยู่แล้ว สัญญาว่าจะไม่เป็นเด็กขี้แย ให้พี่พลอยเป็นห่วงอีก”
“งั้นถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกพี่ได้เลยนะ อย่าเก็บทุกอย่างเอาไว้ในใจคนเดียว เข้าใจรึเปล่า”
“เข้าใจแล้วค่ะ ว่าแต่พี่พลอยเถอะ เมื่อคืนไปฉลองที่ไหนมาคะ แล้วได้ล่มงานแต่งไอ้เลวนั่นมั้ย”
“จะเหลือเหรอจ๊ะ ป่านนี้พ่อแม่ยัยเมย์คงพาลูกสาวหนีไปต่างประเทศเพราะทนความอับอายไม่ไหวแล้วมั้งที่มีลูกเขยโรคจิตแบบนั้นน่ะ”
“สุดยอดเลยค่ะ ต้องอย่างนี้สิถึงจะสมกับเป็นพี่สาวของเพลง แล้วได้ไปฉลองชัยชนะที่ไหนรึเปล่าคะ หรือว่ากลับบ้านเลย”
“ก็...ไปฉลองมานิดหน่อยจ้ะ” พลอยชนันท์ยิ้มเขิน เป็นรอยยิ้มที่ดูมีพิรุธสุดๆ จนพัณณ์ชิตาอดที่จะสงสัยไม่ได้
“เอ...ยิ้มแบบนี้แปลว่าไปเจอหนุ่มที่ไหนมาช่วยดามใจรึเปล่าน้า...”
“มะ...ไม่มีซะหน่อย พี่หิวแล้วล่ะ ลงไปกินข้าวกันดีกว่านะจ๊ะ”
พลอยชนันท์รีบลุกขึ้นแต่ก็โดนน้องสาวคว้ามือเอาไว้เสียก่อน
“หยุดเลยค่ะ ไม่ต้องมาหนีกันง่ายๆ แบบนี้เลยนะ ไหนว่าเราพี่น้องจะไม่มีความลับต่อกันไง”
“พี่ก็ไม่ได้มีความลับอะไรนี่นา”
“อย่ามาโกหกนะคะ พี่พลอยน่ะโกหกไม่เก่งเลยรู้รึเปล่า”
พลอยชนันท์ถอนหายใจเฮือก ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งที่เดิมเมื่อรู้ว่าเธอคงปิดบังน้องสาวคนนี้ไม่ได้จริงๆ
“โอเค พี่ยอมรับว่าเมื่อคืนไม่ได้ฉลองคนเดียว พี่...เจอกับผู้ชายคนหนึ่งจริงๆ นั่นแหละ”
“หูย...เล่ามาให้ละเอียดเลยค่ะ ได้ขอเบอร์ขอไลน์ เฟซบุ๊ก หรือว่าไอจีกันไว้รึเปล่าคะ แล้วเค้าหล่อมากมั้ย ทำงานอะไร อายุเท่าไหร่ แล้ว...”
“พอเลย พี่กับเค้าไม่ได้ให้คอนแท็กต์กันไว้จ้ะ ถึงเค้าจะหล่อมากๆ ก็เถอะ แต่พี่ไม่รู้ว่าเค้าทำงานที่ไหน ไม่รู้ว่าอายุเท่าไหร่ เราสองคนไม่รู้แม้กระทั่งชื่อของอีกฝ่ายด้วยซ้ำ”
“หา? คือยังไงคะ แค่นั่งคุยกันแล้วแยกย้ายงี้เลยเหรอ?”
เธอมองหน้าพี่สาวอย่างสงสัย
“ก็ไม่เชิงหรอกจ้ะ”
“โอ๊ย พี่พลอยน่ะ ยิ่งพูดเพลงก็ยิ่งสงสัย สรุปว่ายังไงคะ ได้กินตับกับเค้าไปรึเปล่า แบบวันไนต์สแตนด์ไรงี้น่ะ”
“ก็...อือ”
พลอยชนันท์ก้มหน้างุดอย่างขัดเขินขณะตอบคำถามนั้น
“กรี๊ด!!!”
“เบาๆ สิเพลง เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็ได้ยินหรอก” พลอยชนันท์รีบยกมือขึ้นปิดปากน้องสาวแทบไม่ทันก่อนที่พัณณ์ชิตาจะกรีดลั่นบ้านจนแตกตื่นกันไปหมด
“ก็เพลงดีใจนี่คะ”
“ดีใจที่พี่ไม่ซิงแล้วน่ะเหรอ”
“ไม่ใช่ค่ะ แต่เพลงดีใจที่พี่พลอยได้ทำอะไรห่ามๆ กับเค้าบ้างแล้ว ชีวิตพี่น่ะจืดชืดเกินไปรู้ตัวรึเปล่า ตอนนี้พี่โตพอจะรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว จะมีเซ็กส์กับคนแปลกหน้ามันก็ถือว่าเป็นสิทธิ์ของเรา จิ๊มิของเราถือเป็นอธิปไตยของเรา เราจะใช้กับใครก็ได้ ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะคะ”
พลอยชนันท์ถึงกับหลุดขำกับสิ่งที่น้องสาวพูดออกมา
- ผู้เขียน
