“ทีหลังก็อย่าป่าวประกาศว่าไม่รักไม่ชอบ ไม่หวงสิ โคตรน้อยใจ” พัทท์มองเมียตาละห้อย
“ไม่เป็นไรจ้ะ เข้าใจกันก็ดีแล้ว อัญก็ยังคิดว่าพี่พัทท์จะคิดแผนการอะไรมากมาย” อัญชิตาหัวเราะเบาๆ ไม่ได้ถือโทษโกรธพัทท์หรอก เข้าใจว่าต้องการรักษาฟอร์ม คนบางคนก็ชอบคิดอะไรมากมายซับซ้อน พูดออกไปตรงๆ มันจะตายหรือไงกัน
“กลัวเสียฟอร์ม เชอะ!” พินท์สุดาค้อนสามีเสียวงใหญ่ ทำเสียงสะบัดใส่นิดๆ
“บอกว่าไม่รักไม่ชอบ ใครจะหน้าด้านไปสารภาพโต้งๆ ให้หน้าแตกล่ะ”
“เหนื่อยใจกับพวกกลัวเสียฟอร์มเป็นที่สุด” คราวนี้พินท์สุดากับอัญชิตาพูดพร้อมๆ กัน ก่อนที่สองสาวจะหัวเราะประสานเสียงกัน
“อ้าว...” พัทท์ร้องครางออกมา ทำหน้าเหลอหลา แต่ได้เห็นรอยยิ้มของอัญชิตาในวันนี้ก็ทำให้สองสามีภรรยาเบาใจไปได้มาก
“แล้วพี่พัทท์กับพินท์มาทำอะไรที่นี่เหรอคะ” อัญชิตาเอ่ยถามบ้าง
“เราสองคนมีความฝันกันตั้งแต่เด็กๆ อยากไปเที่ยวรอบโลกน่ะจ้ะ แต่ก่อนไปรอบโล
