ปราชญ์สะกดรอยตามพัทท์กับพินท์สุดาไปถึงที่บ้านของอัญชิตา หัวใจของเขาเต้นแรงแทบกระโดดออกมานอกอกเมื่อเห็นหน้าท้องนูนๆ ของอัญชิตา เขามั่นใจว่านั่นคือลูกของเขา
“ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะ ไม่เห็นต้องลำบากเลย แค่มาเยี่ยมก็พอแล้ว อัญเกรงใจน่ะค่ะ ขับรถมาก็ไกล” อัญชิตารับข้าวของมากมายที่พินท์สุดาและพัทท์ซื้อมาฝากก็นึกเกรงใจไม่น้อย
“อัญ” เสียงเรียกนั้นคือใครอีกคนที่ยืนอยู่หน้าบ้าน ทุกคนหันไปมองก็เจอเข้ากับปราชญ์ หัวใจของอัญชิตาเต้นแรงแทบจะกระหน่ำออกมานอกอก เธอไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่
“พี่ปราชญ์!” ดูเหมือนพัทท์กับพินท์สุดาเองก็ตกใจไม่น้อย ดนุพรนั้น ไม่รู้จักปราชญ์ก็มองอย่างสงสัย แต่เห็นใบหน้าซีดเซียวของบุตรสาวก็นึกสงสัยว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นใครกัน
“พี่ปราชญ์มาได้ยังไงคะ” พินท์สุดาเอ่ยถาม ซึ่งเธอก็ได้คำตอบว่าปราชญ์คงสะกดรอยตามเธอกับพัทท์มานั่นเอง ปฏิกิริยาของคนทั้งสองดูแปลกๆ อย่างที่พัทท์เคยพูดเอาไว้ไม่มีผ
