เธอถูกไล่ให้ไปไกลๆ จนทนไม่ไหวแอบบอกบิดาในวันหนึ่ง ท่านนิ่งอึ้งไปไม่ได้ตอบอะไร แต่สีหน้ามีแววเสียใจวูบขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แล้ววันนั้นบิดาบอกมารดาว่าจะกลับบ้านมืดสักหน่อยเพราะจะทำโอที แต่ท่านกลับมาก่อนเวลาที่บอกเอาไว้หลายชั่วโมง ทำให้สามารถจับมารดาที่กำลังเล่นชู้อยู่กับผู้ชายที่อายุน้อยกว่าหลายปีได้ วันนั้นเธอจำได้ดีว่าบิดามารดาทะเลาะกันยกใหญ่ ก่อนที่มารดาจะหอบผ้าหอบผ่อนหนีไปพร้อมกับเงินที่ขโมยไปด้วย
อัญชิตาทะลึ่งพรวดตื่นขึ้นมาจากเตียงนอนด้วยเหงื่อที่โซมไปทั่วกาย เธอเผลอนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ร่างบางลุกจากเตียงก่อนจะเดินออกไปหาน้ำดื่ม เธอชะงักเท้าเมื่อเจอเข้ากับร่างของใครบางคนที่นอนอยู่ตรงโซฟา กะพริบตาปริบๆ ก็จำได้ว่าเป็นมารดานั่นเอง
มารดาของเธอนั่นเอง สภาพของท่านที่ขดตัวอยู่ตรงนั้นทำให้เธอบังเกิดความรู้สึกสงสาร อัญชิตาไม่ได้คิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร เคยโกรธแค้นหรือทำให้เสียใจกันมากมา
