เขายื่นร่มให้เธอหนึ่งคันแล้วพาน้องแก้วเดินมาด้วย ส่วนเขาพาพี่กล้าตามมา แต่ทว่าเขาเห็นน้ำท่วมตรงทางเท้าจึงบอกให้เธอหยุด
“ยืนรอตรงนี้เดี๋ยวผมมาอุ้มลูก” เขาไม่อยากให้น้ำที่ท่วมขังโดนเท้าลูก เดี๋ยวจะเป็นโรคน้ำกัดเท้าเอา ไม่รู้มีเชื้อโรคอะไรบ้างหรือเปล่า
เธอไม่เรื่องมากรอเขาแต่โดยดี แล้วก็พอจะเดินตามไปกับเขาพร้อมลูกกลับถูกสั่งให้หยุด
“รอก่อนอย่าเพิ่งมา” เขาพาน้องแก้วขึ้นรถแล้วก็หันไปเห็นเธอยืนอยู่ก็จะไปอุ้มเธอเช่นกัน
“จะทำอะไรน่ะ” ภริตามองอย่างตกใจที่เขาจะอุ้มเธออีกคน เธอไม่ได้เป็นง่อยนะ และรีบขยับขาออกห่าง
“โน้นมันเป็นน้ำสกปรก เดี๋ยวไม่สบาย” เขาส่งสายตาไปทางที่รถจอด แต่ที่จริงเขาก็แอบตั้งใจเล็กน้อยเพราะอยากช่วยเธอนั่นเอง
“ไม่เป็นไรเลอะก็ล้าง” เธอไม่ได้อาย แต่กลัวจะลื่นล้มกันไปทั้งคู่ ตอนนี้ถนนก็โล่งอีกด้วยแท็กซี่ก็ไม่วิ่งแล้ว
“มาเถอะน่าอย่าดื้อ” เขายื่นร่มที่หุบแล้วให้เธอ จากนั้น
