เขมราชรีบขับรถบึ่งกลับมาที่บ้านแต่เช้า ครั้นมณีจันทร์โทร.ไปบอกว่าขวัญนรีเก็บเสื้อผ้ากลับไปอยู่ที่บ้านอานันทรัพย์ไพศาลแล้ว
"มันเกิดอะไรขึ้นครับ"
"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน จู่ๆ หนูขวัญก็มาบอกว่าจะขอกลับไปอยู่ที่บ้าน"
"แล้วทำไมแม่ไม่ห้ามน้องครับ"
"จะห้ามได้ยังไงยะ ลูกสาวเขาอยากกลับไปหาพ่อ" มณีจันทร์ถอนหายใจใส่ลูกชายอย่างเอือมระอา เขมราชทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาอย่างหมดแรง มือหนานวดขมับหนักๆ เพราะยังแฮงก์อยู่ เมื่อคืนเขาเมามาก แถมยังเกือบเสียจูบให้ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้เพราะดันตาฝาดเห็นเป็นหน้าเมีย ดีที่เอะใจซะก่อน ขวัญนรีเกลียดเขาขนาดไม่อยากเห็นขี้หน้า แล้วจะมานั่งยั่วบดเอ็นเขาได้ยังไง
"น้ำขิงสักแก้วไหม เดี๋ยวแม่ทำให้" เห็นสภาพลูกชาย มณีจันทร์ก็ไม่อยากซ้ำเติม แค่นี้เขมราชก็คงได้รับบทเรียนแสนสาหัสแล้วว่าไม่ควรเห็นเมียเป็นของตาย รักมากแค่ไหน แต่ถ้าโดนทำร้ายจิตใจบ่อยๆ สุดท้าย
"ก็ดีครับ"
มณีจันทร
