"ของขวัญอยากให้คุณเขมเข้าไปในตัวไหม" เขาเงยหน้าขึ้นมาทั้งที่ใบหน้ายังชิดอยู่กับตรงนั้น
"คุณลุกขึ้นมาก่อนค่ะ หนูเมื่อยขา เหมือนจะเป็นตะคริว"
เขมราชรีบลุกขึ้นยืนอย่างว่าง่ายแล้วอุ้มร่างเล็กไปวางบนเคาเตอร์อ่างล้างหน้าที่ทำมาจากหินอ่อนซึ่งแข็งแรงแล้วก็กว้างพอสมควร
"อ๊ะ!" เขมราชแทรกตัวเข้ามาอยู่ตรงกลางระหว่างโคนขาขาวเนียน ก่อนปลดหัวเข็มขัด รูปซิปกางกางแล้วรั้งขอบชั้นในสีเข้มลงไปใต้ลูกบอลแฝด แท่งร้อนชี้โด่ปลายหัวป้านเยิ้มน้ำเมือกใสลื่น
"ว่าไงจะพอแค่นี้หรือไปต่อ" เขาให้เธอได้ตัดสินใจอีกครั้ง
"มันชี้หน้าหนูขนาดนี้ คุณยังจะถามอีกเหรอ"
"ไม่ต้องสนใจ เอาที่เธอโอเคก็พอ"
"ทำไมจู่ๆ ถึงทำตัวเป็นคนดีขึ้นมาคะ เป็นเพราะลูกเหรอ" เมื่อก่อนไม่มีหรอกที่เขาจะมาขอความยินยอมจากเธอทุกกระบวนท่า
"เธออิจฉาลูกเหรอ" สังเกตมาสักพักแล้วว่าเวลาที่เขาทำอะไรดีๆ ให้ ขวัญนรีมักคิดว่าเขาทำไปเป็นเพราะเจ้าตัวเล็กในท
