11.00 น.
"จะกลับแล้วเหรอครับ" ปรเมศว์เอ่ยถามคนเป็นเจ้านาย ชายหนุ่มเป็นเลขาคนใหม่ที่เขมราชเลือกมากับมือ นอกจากความเก่งกาจและประสบการณ์อันโชกโชนไม่แพ้รัญญา เขมราชยอมรับว่าจริงๆ แล้วที่เขาเลือกปรเมศว์เป็นเพราะอีกฝ่ายเป็นผู้ชาย ถ้ารับผู้หญิงมาอีกเขากลัวว่าจะเกิดเรื่องน่าปวดหัวตามมาไม่จบไม่สิ้นเหมือนตอนที่รับปรายฟ้า อย่างไรเสียกันไว้ก็ดีกว่าแก้ แค่เมียไม่ยอมกินข้าวเขาก็ปวดหัวแทบระเบิดแล้ว
ขวัญนรีแพ้ท้องหนักมาก ดื่มน้ำเปล่าบางครั้งยังอ้วก รองประธานอย่างเขาจึงได้รับอภิสิทธิ์ให้กลับบ้านก่อนเวลาเลิกงานได้ คนอนุญาตก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เมียเจ้าของโรงแรมนั่นแหละ
"อืม ถ้ามีเรื่องสำคัญมีอะไรคุณก็โทร.หาผมได้ตลอด"
"ครับ" ปรเมศว์กดหน้ารับแล้วก้มหน้าทำงานต่อ เขมราชเดินตรงมาที่ลิฟต์ เจอกับธวัชชัยที่ออกจากลิฟต์มาพอดี ข้างหลังเป็นรัญญา เลขาคู่ใจที่หอบแฟ้มเอกสารมาด้วย เขมราชเผลอตรึงสายตาที่หน้าท้องกลมนูนนานหล
