เสื้อผ้าที่มีอยู่ขวัญนรีเริ่มใส่ไม่ได้แล้ว โดยเฉพาะยกทรงที่คับจนเธอเจ็บหน้าอกเอาเรื่อง เพราะมีอาการคัดเต้าร่วมด้วย
"เป็นอะไรทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าสักที"
"อุ้ย! ทำไมเข้ามาไม่ให้สุ้มให้เสียงเลยล่ะคะ" ขวัญนรีที่ยืนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าสะดุ้งเบาๆ เมื่อคนตัวโตเข้ามาสวมกอดจากข้างหลัง เขมราชเพิ่งจะออกกำลังกายตอนเช้าเสร็จ กลิ่นเหงื่ออ่อนๆ โชยเข้าจมูกเธอเต็มๆ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันเหม็นเลยสักนิด กลับกัน เธอว่ามันก็หอมดี
"เสียงเปิดปิดประตูไม่ได้เบาเลยนะ ยังไม่แก่เลย คุณหม่ามี้หูตึงแล้วเหรอ หืม"
"อื้อ คุณเขมอย่า เดี๋ยวก็ไปทำงานสายหรอก" เธอย่นคอหนีริมฝีปากร้อนผะผ่าวที่กดลงมาทาบทับ
"ล้างหน้าไก่ก่อนไปทำงานสักรอบดีไหมวะกู" เขมราชงึมงำกับตัวเอง แต่ก็ดังพอที่คนในอ้อมกอดจะได้ยินเต็มสองหู
"ไม่ให้ล้าง" ขวัญนรีนิ่วหน้า บิดปากคว่ำ
"ไม่อยากให้ล้างแล้วมายืนโชว์นมยั่วผัวทำไม ของขวัญก็รู้ว่าคุ
