"ค่ะ หนูเป็นห่วงพี่นุมาก หึงด้วยที่เห็นเขามีแฟนใหม่ ที่หนูเป็นอย่างนี้สงสัยจะเป็นเพราะหนูยังรักเขาอยู่มั้งคะ"
"ของขวัญ..."
"อย่ามาจับ!"
"คุณเขมขอโทษ" กว่าจะรู้ว่าเผลอพูดจาทำร้ายจิตใจคนตัวเล็กอีกแล้ว ขวัญนรีก็โกรธจนน้ำตาไหล เขาเอื้อมมือจะไปเช็ดให้แต่เธอก็ทั้งตวาดแล้วก็ปัดออกอย่างแรง แล้วสับเท้าเดินออกจากช็อปไปตามทางที่วิษณุกับแฟนสาวเพิ่งเดินออกไป
"จะไปไหน" เขมราชรีบไปคว้าแขนเรียวของคนน้องไว้
"ไปหาพี่นุ"
"แล้วจะไปหามันเพื่อ?"
"กลับไปคืนดีกับเขาไงคะ เมื่อกี้คุณเพิ่งยัดเยียดหนูให้เขาแหม็บๆ"
"อย่าประชดกันแบบนี้ แค่เธอเรียกมันว่าพี่ใจฉันก็เจ็บไปหมดแล้ว เมื่อกี้ฉันแค่หึงที่เธอทำท่าเหมือนจะเป็นห่วงมัน"
"ห่วง? หนูเนี่ยนะ? คุณเอาตาที่ไหนมอง"
"ก็เธอไม่ยอมให้ฉันไปกระทืบมัน ถ้าวันนั้นฉันไปไม่ทัน ป่านนี้เธอจะเป็นยังไง จะเจ็บปวดทุรนทุรายมากขนาดไหน จะมีชีวิตรอดกลับมาไหมก็ยังไม่รู้เลย" น้
