เช้าวันต่อมา พีรดาตื่นขึ้นมาด้วยความเร่งรีบเพราะมีบินตั้งแต่เช้า แต่ด้วยเรื่องที่ปริญโทร.มาเมื่อคืนทำให้หญิงสาวถึงกับนอนไม่ค่อยหลับ เพราะอีกไม่กี่วัน เขาก็จะบินไปเจอเธอที่ภูเก็ต นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ตื่นสาย และต้องเร่งรีบมาที่สนามบินแบบนี้
“เฮ้อ! เกือบโหลดของไม่ทัน” พีรดานั่งพักเหนื่อย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเช็กข้อความ เผื่อมีคนติดต่อเรื่องงานเข้ามา แต่แล้วข้อความที่ส่งมากลับทำให้หัวใจเธอเต้นแรงอีกครั้ง
‘ถึงภูเก็ตแล้วไลน์บอกด้วยนะ ฉันเป็นห่วง’
เป็นปริญที่ส่งข้อความมาหาตั้งแต่เช้า และคำว่า ‘เป็นห่วง’ ของเขาอาจจะพูดในฐานะเพื่อน แต่สำหรับคนที่คิดเกินเพื่อนอย่างเธอมันทำให้มโนไปไกล และไหนจะเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ นั่นอีก แม้ปากจะบอกว่าให้ลืมมันไป แต่ในความเป็นจริงก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้ง่ายๆ โดยเฉพาะกับผู้ชายที่ตนเองรักมาตลอด แน่นอนว่า เรื่องคืนนั้นจะกลายเป็นความทรงจำที่
