“ใช่ครับ พาย พีรดา” ตอบอย่างเน้นชัด
“ต้องขออภัยด้วยนะคะ พอดีทางโรงแรมของเราไม่มีนโยบายบอกข้อมูลส่วนตัวทั้งของพนักงานและลูกค้าให้กับผู้อื่นค่ะ”
พนักงานต้อนรับพูดออกมาอย่างไม่ลังเล แม้จะทำให้ปริญรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง แต่ก็ถือว่ามาตรการรักษาความปลอดภัยของโรงแรมพีรดาก็ยอดเยี่ยมไม่น้อยทีเดียว
“อา…ผมเข้าใจนะครับ แต่ผมเป็นเพื่อนกับพาย ถ้าคุณไม่บอกก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมลองโทร.หาพายเอง”
ชายหนุ่มยิ้มจางๆ ให้พนักงานต้อนรับ และมั่นใจว่าฝ่ายนั้นต้องเริ่มลังเลใจกับคำพูดของเขาเมื่อครู่นี้แน่นอน
“เดี๋ยวค่ะ คุณชื่ออะไรคะ ดิฉันจะลองแจ้งทางเลขาฯ คุณพายให้ค่ะ”
พนักงานต้อนรับเอ่ยถามด้วยท่าทีนอบน้อม พร้อมกับมองปริญด้วยสายตาวิเคราะห์มากขึ้น เขาดูดีทั้งรูปร่างหน้าตา และการแต่งตัวที่แม้จะดูง่ายๆ สบายๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ดูโดดเด่นน้อยลงเลย หากชายหนุ่มผู้นี้อ้างว่าเป็นเพื่อนกับพีรดาก็ดูมีความสมเหตุสมผลอยู่
“จริ
