“ไม่เวอร์หรอกก็มีลูกสาวอยู่คนเดียวจะให้ไปคิดถึงใครล่ะ” “มาค่ะมากินข้าวกันดีกว่า” ปรารินตัดบททันที ไม่เช่นนั้นเขาต้องเข้าเรื่องขอให้เธอท้องลูกคนที่สองอย่างแน่นอน “แหมเปลี่ยนเรื่องนี่รู้เลยว่าพ่อต้องการอะไร” การันต์เย้าหญิงสาวอย่างรู้ทัน ปรารินไม่ตอบได้แต่มองสามีด้วยรอยยิ้ม “คุณพ่อคุณแม่เป็นอะไรเหรอคะ” เด็กหญิงกานพลูเอ่ยด้วยความสงสัยในพฤติกรรมของบิดามารดา “เปล่าจ๊ะลูก” ทั้งสองเอ่ยออกมาเกือบจะพร้อมๆ กัน “แล้วยายทวดไปไหนคะ กานพลูไม่เห็นยายทวดเลย” เด็กหญิงกานพลูละความสนใจกับพฤติกรรมของบิดามารดา แต่หันมามองหาผู้ที่คอยตามใจเด็กน้อยตลอดเวลาเช่นยายทอง “ยายทวดไปปฏิบัติธรรมที่วัดค่ะ เดี๋ยวยายทวดก็กลับมานะคะลูกสาว” ปรารินกล่าวกับบุตรสาวด้วยรอยยิ้มเอ็นดู เด็กน้อยพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม “หนูคิดถึงยายทวดจังเลยค่ะ” เด็กน้อยยังไม่วายรำพึงถึงยายทอง “จ๊า เดี๋ยวยายทวดกลับมาหนูค่อยไปอยู่กับยายทวดทั้งวั