ปิ๊งรักคุณแม่มือใหม่

เหตุเกิดเพราะความเมา nc +++

เมื่อใช้เวลาอยู่ที่บ้านจนตะวันพลบค่ำ ปรารินก็เดินทางกลับมาที่ไร่ด้วยความอิ่มใจ นานเท่าใดแล้วที่เธอไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับยายของเธอเช่นนี้ ต้องขอบคุณพ่อเลี้ยงจริงๆ ที่ใจดียอมปล่อยให้เธอไปเยี่ยมยายในวันนี้ เมื่อกลับมาถึงที่บ้าน เธอก็พบว่าไร้เงาพ่อเลี้ยง นี่เขาคงยังไม่กลับจากในตัวเมืองอย่างแน่นอน

ว่าแล้วเด็กสาวก็อดที่จะเป็นห่วงชายหนุ่มไม่ได้ เธอจึงจัดการเตรียมนมสดไว้ให้ชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะขึ้นมาจัดการอาบน้ำแต่งตัวที่ห้อง แต่จนสามทุ่มเสียงรถโฟร์วิลของพ่อเลี้ยงหนุ่มก็ยังไม่เข้ามาจอด ปรารินรอคอยเขาอย่างใจจดใจจ่อ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอต้องเฝ้ารอเขา เพราะเธอกับเขามันก็แค่เจ้านายกับลูกน้อง แต่นี่ดูท่าแล้วว่าถ้าเขายังไม่กลับมา เด็กสาวคงนอนไม่หลับอย่างแน่นอน

เวลาผ่านไปจนสี่ทุ่มกว่า เสียงรถโฟร์วิลประจำตัวของพ่อเลี้ยงหนุ่มก็แล่นเข้ามาจอด ปรารินรีบวิ่งลงไปด้านล่างทันที ร่างบางก้าวไปยังห้องครัว แล้วจัดการอุ่นนมสดที่เย็นชืดเพื่อรอพ่อเลี้ยงหนุ่ม เมื่อเธอเดินออกมาที่ห้องรับแขก สภาพที่เธอเห็นก็ทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อพ่อเลี้ยงหนุ่มนอนเอกเขนกอยู่ที่โซฟา สภาพตอนนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าการันต์อยู่ในอาการมึนเมา

ปรารินวางแก้วนมสดไว้ แล้วเดินเข้าไปหาพ่อเลี้ยงหนุ่ม แล้วเขย่าที่ตัวเขาเพื่อเรียกสติ เขาไม่ควรมานอนที่นี่ เธอต้องปลุกเขาให้ขึ้นไปนอนที่ห้องของเขา ซึ่งอยู่บนชั้นสองของบ้านนั่นเอง

“พ่อเลี้ยงคะ ขึ้นไปนอนด้านบนเถอะค่ะ” เสียงหวานพยายามปลุกชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง

“ฉันขึ้นไปไม่ไหวหรอกมึนหัว” การันต์เอ่ยเสียงยานคาง

“เดี๋ยวหนูพาขึ้นไปค่ะ ลุกเถอะ” เด็กสาวถือวิสาสะนำแขนแข็งแกร่งของพ่อเลี้ยงหนุ่มมาคล้องไว้ที่คอของตนเอง แล้วจึงพยุงร่างที่แกร่งดันหินผาให้ลุกขึ้นจากโซฟาที่เขานอนอยู่

“เธอจะไหวเหรอ” เสียงของชายหนุ่มยังคงยานคางเช่นเดิม

“ไปค่ะ กระสอบข้าวก็ลากมาแล้ว แค่นี้สบายๆ” ปรารินเอ่ยออกมาเสียงสดใส พร้อมทั้งพยุงร่างสูงของพ่อเลี้ยงหนุ่มขึ้นไปบนบ้าน

ร่างบางพาพ่อเลี้ยงหนุ่มขึ้นมาด้วยความทุลักทุเล ในที่สุดก็มาถึงยังห้องของเขา ปรารินประคองร่างของเขาไปที่เตียง ก่อนที่เธอจะปล่อยให้คนตัวโตนอนลงที่เตียง แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อมือยาวของเขาเกี่ยวเข้าที่เอวของเธอ ทำให้เธอล้มลงไปทาบทับอยู่บนตัวเขา ก่อนที่ชายหนุ่มจะรัดร่างของเด็กสาวไว้แน่น

“ปล่อยนะคะพ่อเลี้ยง นี่พ่อเลี้ยงกำลังเมาอยู่นะ ไหนบอกว่าไม่อยากติดคุกคดีพรากผู้เยาว์ไงคะ” ปรารินใจสั่นด้วยความหวั่นเกรง เธอคิดมาตลอดว่าสักวันเธอต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ แต่เมื่อมันใกล้ตัวเข้ามา เด็กสาวกลับหวั่นเกรงเหลือเกิน