ปิ๊งรักคุณแม่มือใหม่

เจรจา...3

“ไม่มีอะไรหรอกจ้ายาย พ่อเลี้ยงเขาแค่เมตตาที่เราไม่รู้เรื่องที่น้านนท์ทำ เขาก็เลยให้หนูหาเงินไปไถ่ถอนได้ ยายไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ โฉนดใบนี้มันต้องกลับมาเป็นของยายอย่างแน่นอน หนูสัญญา” ปรารินรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องโกหกยาย แต่เธอก็ต้องทำเพื่อสมบัติเพียงชิ้นเดียวของท่าน

เมื่อยายทองเข้าใจว่าเธอต้องไปทำงานกับพ่อเลี้ยงการันต์ ทำให้ปรารินจัดการเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าออกจากบ้านเพื่อไปที่ไร่ของพ่อเลี้ยงได้อย่างง่ายดาย ใจหนึ่งก็เป็นห่วงยายเหลือเกิน แต่ปรารินก็คิดว่าพ่อเลี้ยงคงเบื่อเธออย่างรวดเร็ว ในไม่ช้าเธอคงจะได้กลับมาอยู่กับยายอย่างถาวร เรื่องราวที่เกิดขึ้น

ระหว่างเธอกับพ่อเลี้ยง มันจะเป็นความลับที่เด็กสาวจะไม่มีวันแพร่งพรายให้ยายทองรู้เรื่องนี้เป็นอันขาด

ปรารินเดินทางมาที่ไร่ของพ่อเลี้ยงการันต์ตามเวลานัด เมื่อถึงที่หน้าเรือนไทยหลังใหญ่ที่ถูกสร้างด้วยไม้สักทั้งหลัง เด็กสาวก็เกิดอาการหวั่นใจขึ้นมาทันที ความกล้าที่เธอเคยมีมันกำลังค่อยๆ หายไป

ตอนนี้เด็กสาวกำลังอยากจะถอยหลังกลับไป ชั่ววูบของความคิด ปรารินหมุนตัวกำลังจะเดินไปจากเรือนไทยหลังใหญ่แห่งนี้ แต่เสียงที่ก้องกังวานทำให้เด็กสาวต้องหันกลับไปมองที่เจ้าของเสียงนั้นทันที

“อะไรกันเด็กน้อย แค่มาถึงหน้าบ้านก็จะถอยแล้วเหรอ” การันต์ยกยิ้มหลังจากที่กล่าวกับเด็กสาว เขารู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากที่เธอกำลังจะหันหลังกลับ

“หนูไม่ได้ถอย หนูแค่ไม่เห็นมีใครก็เลยจะเดินไปรอที่ม้าหินอ่อน” ปรารินไม่กล้ายอมรับความจริงว่าเธอกำลังจะเปลี่ยนใจหันหลังกลับ

“อ้าวเหรอ นึกว่าเปลี่ยนใจแล้วซะอีก” พ่อเลี้ยงหนุ่มแสร้งเดินมาใกล้เด็กสาวเพื่อให้เธอถอยกลับไปอย่างที่ใจคิด

“คนอย่างหนูไม่มีวันเปลี่ยนใจ ว่าแต่พ่อเลี้ยงเถอะจะให้หนูทำอะไรก็บอกมาเลย” ปรารินกล่าวด้วยท่าทางมั่นใจ แต่ภายในใจนั้นต้องข่มความหวาดหวั่นไว้อย่างรุนแรง

“ก็ไม่มีอะไรมาก เธอก็แค่มาอยู่ที่นี่เป็นผู้หญิงของฉัน ฉันต้องการเธอเมื่อไหร่ก็ต้องได้ แต่ฉันจะบอกอะไรเธอไว้อย่างนะ ฉันเซ็กส์จัดมากนะเธอจะรับไหวมั้ย” การันต์กระซิบที่ข้างหูเด็กสาว เขาหวังว่าเด็กสาวจะยอมถอย เพราะเขาเปลี่ยนใจที่จะให้เธอค่อยๆ ผ่อนใช้หนี้สินที่เธอมีโดยยืดระยะเวลาออกไปให้ตามที่เด็กสาวต้องการนั่นเอง

“ไหวค่ะ มาถึงขนาดนี้แล้วหนูไม่ถอยแน่นอน” ว่าแล้วเด็กสาวก็หิ้วกระเป๋าใบเล็กเดินเข้าไปในเรือนไทยหลังใหญ่ทันที พ่อเลี้ยงหนุ่มได้แต่มองตามด้วยความผิดหวัง เขาอยากให้เธอกลับไปจากที่นี่ ไม่ใช่เอาตัวเข้าแลกแบบนี้ แต่การจะบอกตรงๆ นั้น

มันอาจทำให้ลูกหนี้หลายรายทำแบบที่เด็กสาวทำ ดังนั้นเขาจึงต้องปล่อยให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้แล้วถอยกลับไปเอง แต่เธอกลับไม่เป็นเช่นนั้น ยิ่งเห็นกระเป๋าใบเล็กที่เธอกำลังถือเข้าไปนั้น ยิ่งทำให้เขาเชื่อว่าเธอไม่ไปจากที่นี่ง่ายๆ แน่นอน

“งานนี้มีหวังติดคุกคดีพรากผู้เยาว์แน่เลยเรา” พ่อเลี้ยงหนุ่มขมวดคิ้วเพราะคิดไม่ตกกับเรื่องสาวน้อยคนนี้ ในขณะที่คนตัวเล็กก็เดินเข้าไปในบ้านอย่างไม่เหลียวหลัง