นัดหมาย
หวินซีแต่งกายอย่างอดีตชายาเอกหวินชิง นางมองเห็นจากความทรงจำว่าหวินชิงมักสวมใส่สีเขียวอ่อนเมื่อยามไปพบหานตง
ร่างบางมองซ้ายมองขวาก่อนเดินเข้าไปในโรงเตี๊ยมชุ่ยฮัว ตรงไปยังห้องพักเดิมปรากฎในความทรงจำ หวินซีมาตามนัดจากอักษรลับในกล่องโสมแดง
นางเคาะห้องเดิม แม้ความทรงลางเลือนนักเมื่อเพ่งพิจ แต่เมื่อมือของหานตงสะกิดปลายนิ้วของนางในวันเลี้ยงรับขวัญ หวินซีเห็นเสี้ยวความทรงจำของหวินชิงปรากฎอย่างแจ่มชัด
ภาพหวินชิงเสพสมกับหานตง รสรักนุ่มนวลแต่ร้อนแรงเอาอกเอาใจ แผ่วเบาแต่หวามไหวคล้ายขนนกล้อลม มิได้เหมือนการทำรักอย่างเผ็ดร้อนอย่างเช่นทำกับชินหวางอ๋อง
หรือเรื่องรักใคร่จะเป็นตัวแปลหลัก
ก๊อก ๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นห้าครั้ง เป็นรหัสลับที่หวินซีมองจากความทรงจำของแฝดผู้พี่ เสียงกลอนภายในเปิดออก
บุรุษผู้งามสง่าดั่งพญาปีศาจจำแลง ยืนจ้องนางตาเขม็ง กลิ่นอายฆ่าล้างของเขาแผ่กำจายออกมาจนน่าอึดอัด พล
