ตอนที่ 36 เนื้อนวล เมื่ออาเจียนเอาสิ่งแสลงชั่วร้ายออกมาจนสิ้น คณิณนอนหมดเรี่ยวหมดแรงไม่ได้สติ ใบหน้าเซียวซีดเริ่มมีสีเลือดกลับมาเป็นผู้เป็นคนนิดหน่อย เนื้อทองนั่งคุกเข่ามองเศษซากของอัปรีย์ที่คณิณอ้วกกองนองจนเต็มพื้น ด้วยความสะอิดสะเอียน เส้นผมยาวเป็นศอกพันกันรุงรังกับเศษผ้าเก่าขาดๆ คนที่เติบโตมาจากก้นกุฏิหลวงตา ใช้ผ้าสะอาดกวาดของเสนียดเหล่านั้นใส่เข้าไปในถุงพลาสติกใสก่อนจะเดินไปสะกิดแขนพรเทพ “พี่เทพครับ เรากลับไปหาหลวงตากันเถอะ” เนื้อทองกำถุงพลาสติกในมือยื่นให้พรเทพดู “ทองคิดว่า...” “ครับ พี่คณิณน่าจะโดนของเข้าแล้วล่ะ ทิ้งเอาไว้นานไม่ดีแน่” “โดนของอย่างนั้นเหรอ แต่คณิณไม่เคยไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรกับใครมาก่อนเลยนะ แล้วทำไมถึงมีคนคิดทำของ ทำคุณไสยทำร้ายคณิณ” พรเทพตัดสินใจเชื่อในคำแนะนำของเนื้อทองเพราะในสถานการณ์อย่างนี้ อีกทั้งหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาประสบพบเจอมาในช่วงนี้ มีแต่สิ่งเหนือธรร