“นิรินหลับแล้วเหรอคะ? พี่ชิน”
“ครับ น่าจะเหนื่อยมากเลย พี่กล่อมแปบเดียวก็หลับปุ๋ยแล้ว”
ชินที่เพิ่งกล่อมลูกเข้านอนเสร็จเดินมาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟากับพรีม วงแขนแกร่งโอบไหล่คนตัวเล็กไว้แล้วดึงเธอเข้ามาหอมแก้มเบา ๆ
ฟอด~
“ชื่นใจจังเลยครับ”
“แต๊ะอั๋งกันตลอดเลยนะคะ หื่นจริง ๆ”
พรีมตีมือหนาที่ลูบแขนเธอไม่หยุดพลางผลักอกแกร่งออก ตั้งแต่คบกับเธอมาเขาดูเหมือนจะติดสกินชิฟเอามาก ๆ มากซะจนย้ายโต๊ะทำงานเธอเข้าไปไว้ในห้องเลยด้วยซ้ำ
“อีกไม่กี่เดือนก็ไม่ใช่แฟนแล้วครับแต่เป็นเมีย”
“คนบ้าพูดอะไรก็ไม่รู้ ไปอาบน้ำดีกว่าค่ะ เหนียวตัวหมดแล้ว”
“ให้พี่ถูหลังให้ไหม? พี่ถูเก่งนะ”
นอกจากจะไม่ยอมออกห่างเธอแล้วเขายังแอบฝังจมูกลงซอกคอหอม ลมหายใจร้อน ๆ ของเจาที่รดต้นคอทำเอาพรีมขนลุกซู่
“ยะ อย่าค่ะ....”
“พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ แค่หอมเอง”
เขาเคลื่อนริมฝีปากมากระซิบข้างหูเธอพลางขบเม้มติ่งหูเล็กเบา ๆ ยิ่งเธอห้ามมัน
