บทที่สี่
สองวันถัดมา
น้ำหวานหลบหน้าหลบตาคุณเหมอยู่ตลอดเวลา หลีกเลี่ยงที่จะเข้าใกล้เขา ซึ่งนั่นไม่ยากเลยเพราะปกติแล้วป้าแววก็ไม่ค่อยอยากให้เธอเข้าไปทำอะไรที่บ้านใหญ่อยู่แล้ว
ส่วนเหมราชนั้นต้องบินไปต่างประเทศเรื่องงานสามวัน ทำให้ทั้งคู่ไม่มีเวลาเคลียร์ใจกันหลังจากเรื่องคืนนั้น เขาโทรหาแต่เธอก็ไม่รับสาย เหมราชไม่ใช่คนร่ำไร เมื่อไม่รับสายเขาก็เลิกโทร และคิดว่าเรื่องแบบนี้ควรต้องพูดกันต่อหน้าจะดีกว่า
ส่วนไอรีนนั้นรู้สึกหงุดหงิดที่พักนี้เหมราชหลบเลี่ยงเธอตลอด โทรหาก็ไม่รับสาย หลายวันมานี้เขาไม่ตอบข้อความของเธอด้วยซ้ำ
“ เหมนะเหมจะเมินกันแบบนี้ใช่ไหม ไอไม่ยอมหรอกคอยดูเถอะ ”
กระทั่งอดรนทนไม่ไหว อยากไม่รับสายเธอดีนัก คิดว่าเธอจะยอมหรือ วันนี้เธอจะบุกไปหาเขาที่บ้านเลยคอยดู
เย็นวันนั้น
ไอรีนขับรถไปหาเหมราชที่บ้าน น้ำหวานที่กำลังเดินเข้ามาช่วยป้าแววจัดโต๊ะอาหารเห็นเข้าพอดีจึงรีบเข้าไปต้อนรั
