บทที่38
เพื่อน...คำคำนี้ได้ยินเบาๆ ก็แทบทำเอาเข่าของเขาแทบทรุดลงไป พริกไทยโกรธเขาขนาดที่ต้องลดสถานะจากแฟนเป็นเพื่อนกันเลยหรือ เธอใจร้ายกับเขาไปหรือเปล่า เรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย เขาแค่โมโหที่ไอ้เด็กภาคินนั่นคุยสนิทสนมกับเธอจนหน้ามืดไปหน่อยบวกกับเขาหันไปสบตากับพะแพงด้วยสายตาที่ไม่ได้พิศวาสพะแพงเลย แฟนสาวของเขาก็ถึงกับหนีกลับบ้านเกิดแล้วลดสถานะลงขนาดนี้เลยหรือ
"ไอ้เชนพยุงกูหน่อย"
"ครับๆ คุณโยธา ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ" เชนรีบประคองร่างสูงของเจ้านายหนุ่มทันทีด้วยความเป็นห่วงก่อนจะขยับถอยหลังนั่งลงบนเก้าอี้ปูนหน้าบ้าน ชุติมาที่เห็นสีหน้าและท่าทางที่อ่อนแรงของโยธาถึงกับขมวดคิ้วงงว่าเธอพูดอะไรผิดหรือเปล่า ชายหนุ่มรุ่นลูกถึงมีอาการแบบนั้น
"คุณน้าครับ ผมขอพบพริกได้ไหมครับ ผมอยากคุยกับเธอ" โยธาเงยหน้าเศร้านัยน์ตาคลอไปด้วยน้ำตาขอชุติมาพบกับพริกไทย หัวใจเขาตอนนี้มันสั่นอย่างเจ็บปวดไ
