บทที่37 @ขอนแก่น รถหรูสีขาวขับเลี้ยวเข้าไปในรั้วบ้านหลังใหญ่ขนาดกลาง หลังจากที่ใช้เวลาเดินทางนานร่วมหลายชั่วโมงกว่าจะถึง พริกไทยเปิดประตูลงจากรถ รีบเดินเข้าไปในบ้านที่ไม่ได้กลับมาเลยตั้งแต่เดินทางไปเรียนต่างจังหวัด และนี่ก็คือการเดินทางกลับครั้งแรกของเธอในรอบหลายเดือนที่ไปเรียน "พริกกก กลับมาแล้วเหรอลูก" ชุติมาหรือแม่ของพริกไทยได้ยินเหมือนเสียงรถขับเข้ามาในบริเวณบ้านก็รีบเดินออกไปดูทันที เห็นพริกไทยกำลังรีบเดินตรงมาทางตนจึงเรียกชื่อลูกสาวด้วยความรู้สึกดีใจ ก่อนจะรีบวิ่งโผเข้าไปกอดลูกสาวด้วยความคิดถึง หมับ! “คิดถึงลูกจัง” "งื้อออ พริกก็คิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ" มือเล็กกอดรัดร่างกายแม่อันเป็นที่รักด้วยความคิดถึง ก่อนจะผละออกหอมแก้มเนียนที่ยังเต่งตึงฟอดใหญ่ในเวลาต่อมา ชุติมาในวัยสี่สิบต้นๆ จึงออกอาการยิ้มมีความสุขกับการแสดงออกของลูกสาวที่ยังคงประพฤติกับตนเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ทว่ายืนยิ้ม