เพลิงขับรถตามเธอไปที่บ้านเช่า ก็พบว่าเธอกำลังเก็บของเตรียมจะกลับบ้านที่ต่างอำเภอพอดี ‘ตามมาทำไม มายุ่งอะไรกับฉันอีก’ เขาจะตามมาวุ่นวายอะไรกับเธออีก ในเมื่อเขาใจอ่อนให้ผู้หญิงคนนั้นอีก เธอคิดอย่างแค้นใจ ‘หลิน ใจเย็นๆ ฟังเฮียก่อน มันไม่ใช่อย่างที่หลินเห็น’ ‘หลินเห็นขนาดนั้น มันจะไม่ใช่ได้ยังงัย ยังงัยหลินก็แพ้ผู้หญิงคนนั้นตลอด เขาเป็นที่หนึ่งสำหรับนายเสมอ พอเขามา ฉันก็ไม่เคยมีความหมายสำหรับนาย’ แววตาเธอสั่นระริก มีน้ำเอ่อล้นอยู่ในตา ทั้งๆที่เธอคิดไว้ ว่าเธอจะไม่มีน้ำตาแล้วแท้ๆ ‘ไหนเคยคุยกันแล้ว ว่าจะไม่ไปยุ่งกับเขาอีก แล้วทำไม แค่เขาเจ็บกลับมานายก็พร้อมอ้าแขนรับเขาตลอดเวลา ไม่คิดถึงใจฉันบ้าง’ เธอสูดลมหายใจเข้า พยายามกลั้นเสียงสะอื้น ‘เฮียจำเป็นที่จะต้องช่วยเขา แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว เฮียสาบานเฮียจะไม่ยุ่งกับเขาอีก’ ‘หึ!!’ เธอมองอย่างไม่เชื่อ ‘อย่าสาบานเลย เดี๋ยวนายตายเปล่า ฉั