ตอนที่ 34
ถึงมือท่านปู่
ห้างสรรพสินค้า
ระหว่างที่เดินดูสิ่งของต่างๆ ที่น่าสนใจภายในห้าง ยูเมะก็พยายามเหลือบมองฮายาเตะเป็นระยะๆ เพราะว่าเธอตั้งใจที่จะให้คำตอบเขาก่อนที่จะเปิดภาคเรียนที่จะถึงอีกไม่กี่อาทิตย์นี้ เพราะเธอไม่อยากให้เขาสูญเสียโอกาสในการทำความรู้จักคนใหม่ๆ ที่จะเข้ามาในชีวิตของเขา
“มองพี่ทำไม มีอะไรรึเปล่า”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” ยูเมะตอบด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ เพราะตอนนี้เธอไม่พร้อมที่จะตอบคำถาม และให้คำตอบกับเขา
“ไปกินไอติมไหม” ฮายาเตะ เอ่ยชวนเมื่อเดินกันมาได้สักพักหนึ่งแล้ว
“ก็ได้ค่ะ แป๊บหนึ่งนะคะ หนูขอรับโทรศัพท์ก่อน” ยูเมะบอก เมื่อได้ยินเสียงเรียกเข้าดังมาจากกระเป๋าสะพายข้างใบเล็ก ก่อนจะกรอกเสียงหวานลงไป เพราะเบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ที่เธอไม่รู้จักมาก่อน
"ฮัลโหล"
(สวัสดีค่ะ ดิฉันโทรจากตระกูลคิมาสึเกะนะคะ ใช่คุณหนูยูเมะไหมคะ)
"ใช่ค่ะ มีอะไรรึ
