ตอนที่ 35
คานาเอะ
ใบหน้าหวานส่ายหน้าไล่ความรู้สึกแปลกๆ ในตอนนี้ออกไป ก่อนจะแสร้งหันมองไปทางอื่น เพื่อหลบเลี่ยงสายตาคมที่จ้องมองมา แต่ก็ไม่ได้ผล เมื่อเซนไคโร่เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง
"ก่อนกลับ ไปที่ที่หนึ่งด้วยกันก่อนได้ไหม"
"หนูไม่สะดวกค่ะ ถ้าท่านปู่ไม่เป็นอะไรแล้วหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ" ยูเมะบอกด้วยน้ำเสียงร้อนรน ก่อนจะตั้งท่าเตรียมลุกเดินออกไป แต่ก็ถูกเซนไคโร่รั้งแขนเอาไว้เสียก่อน ตอนที่เธอกำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไป ทำให้เธอเสียหลักล้มลงบนหน้าตักแกร่งที่นั่งอยู่ที่พื้น โดยมีอ้อมแขนแกร่งคอยรับเธอไว้
"อะ...แฮ่ม" เบนจิโร่ยกมือป้องปากเบาๆ ก่อนจะเป็นคนที่ลุกเดินออกไปจากห้องแทน ทำให้ภายในห้องเหลือเพียงแค่เซนไคโร่กับยูเมะเท่านั้น
"ขอโทษค่ะ" ยูเมะรีบกล่าวขอโทษ และลุกออกจากหน้าตักแกร่งทันที เมื่อได้ยินน้ำเสียงกระแอมของเบนจิโร่เรียกสติกลับคืนมาอีกครั้ง
"ขอเวลาแป๊บเดียว"
"เซนไคซังมีเรื่องอะไรจะพูดคะ
