พิกัดหายไปแล้ว
1167 คำ
“ยิ่งป๊าพูดแบบนี้หนูยิ่งห่วงเฮียเลยอะ หนูโทรหาเฮียหลายรอบแล้วนะคะ ไม่ติดสักรอบเลย แถมตรวจพิกัดจากโทรศัพท์ไม่ได้ด้วย เฮียหายไปสามเดือนแล้วนะ ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง” สาวน้อยผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของพันเพลิงอย่าง ‘โบอา’ เองก็พยายามติดต่อพี่ชายอยู่ตลอด แต่ก็ติดต่อไม่ได้เลย
“ป๊ากับคุณปู่คิดว่ายังไงครับ” พันวาหันมาถามความเห็น
“ต่อให้เดินทางไปไกลแค่ไหนไอ้หนูก็ไม่เคยขาดการติดต่อ คราวนี้คงมีปัญหา” คนเป็นปู่อย่าง ‘พันไมล์’ เดาว่าครั้งนี้หลานชายน่าจะเกิดเรื่องขึ้นอย่างแน่นอน
“ป๊าว่าจะใช่พวกเวรนั่นไหม มันคิดจะเอาตัวคนของเราไปให้ได้สินะ” พันไมล์เอ่ยกับบิดาอย่าง ‘ภารัณ’ ซึ่งเคยมีประวัติถูกคู่อริลักพาตัวไปและส่งต่อให้ศูนย์วิจัยแห่งหนึ่ง แต่เรื่องครั้งนั้นมันไม่ได้ร้ายแรงเท่ากับเรื่องของหลานชายคนนี้ ที่ถูกเอาตัวไปอยู่ในห้องทดลองเกือบ 3 ปี
“ยังสรุปไม่ได้ คงต้องส่งคนไปที่ภูพันหมอก พาตัวพันเพลิงกลับมา ยังไงก็พาทีมแพทย์ไปด้วย” น้ำเสียงเรียบของภารัณเอ่ย ยิ่งทำให้ทุกคนพลอยเป็นกังวลหนัก กลัวว่าพันเพลิงจะตกอยู่ในอันตราย
“ฉิบ! พิกัดหายไปแล้ว ท่าทางเครื่องติดตามจะเจ๊ง” สีเทียนโพล่งขึ้น เมื่อสัญญาณพิกัดที่อ่อนแสนอ่อนนั้นหายไปจากแผนที่
“แบบนี้จะตามไอ้หนูยังไงล่ะเฮีย” สามีอย่าง ‘เฟย’ เอ่ยถามมือแฮ็ค และเห็นสีเทียนไหวไหล่ใส่ราวกับจะบอกว่า...งานงอกแล้วล่ะ
“ไม่เป็นไรครับลุงเฟย ครั้งนี้ผมจะไปตามหาน้องเอง”
คนที่หยัดกายลุกขึ้นทันทีคือ ‘พระนาย’ ซึ่งเป็นลูกชายของ ‘พระพายและสายซอ’ ด้วยเขากับพันเพลิงอายุไล่เลี่ยกันจึงค่อนข้างสนิทกันมาก เมื่อเทียบกับลูกพี่ลูกน้องสาวสวยอย่างโบอาแล้ว การหายไปของพันเพลิงทำให้พระนายเป็นห่วงน้องชายไม่น้อย หากครั้งนี้พวกมันไม่ได้ต้องการตัว แต่ต้องการชีวิตของน้องชายเขาล่ะ เรื่องราวคงเลวร้ายเกินคาดเดา
“เค้าขอไปด้วยนะเฮีย” โบอารีบลุกขึ้นเช่นกัน
“ไม่ได้! หนูต้องไปเรียน แล้วเฮียก็ไม่รู้ว่าที่นั่นอันตรายแค่ไหนด้วย” พระนายส่งเสียงดุ ถึงอย่างไรก็ให้โบอาไปด้วยไม่ได้หรอก
“งั้นเฮียกับเจ้คงไปได้นะ” เสียงเรียบของคนที่เพิ่งมาถึงเอ่ยขึ้น ทำให้พระนายหันไปมองอีกฝ่ายแล้วไหวไหล่ใส่
ฝาแฝด กาย กิลล์ และ แสนซน คือ สามพี่น้องที่เพิ่งกลับมาจากทดสอบความเชี่ยวชาญเฉพาะที่อิตาลี เมื่อพวกเขาได้ยินข่าวการหายตัวไปของพันเพลิงก็ตรงมาที่บ้านใหญ่ทันที เพราะเป็นห่วงน้องชาย
“อย่าทำหน้างอไปเลยยัยหนู พวกเจ้ไปเองรับรองว่าต้องเจอตัวพันเพลิงแน่” แสนซนเห็นว่าโบอาทำหน้าจ๋อยจึงช่วยปลอบใจ
“เค้าอยากไปกับเจ้ด้วยนี่นา เค้าหยุดเรียนสักอาทิตย์คงไม่เป็นไรหรอก” โบอาเอ่ยเสียงเบา แต่พอมองไปเจอสีหน้าผู้เป็นบิดาอย่างวาโย เธอก็ทำได้เพียงยิ้มเจื่อนเท่านั้น
“ถ้าครั้งนี้มันยุ่งกับคนของเราจริง ๆ คงต้องออกล่าให้ถึงรากแล้วค่ะ ไอ้ศูนย์วิจัยนรกนั่น...แค่พูดถึงยังหงุดหงิด” คนเป็นป้าอย่าง ‘โมนา’ เดือดดาลขึ้นมาจนวาโยยังต้องลูบหลังปลอบใจภรรยาคนสวย
“เอาเลยค่ะมี๊! หนูไปด้วย” โบอาส่งเสริมทันที จนวาโยต้องส่งสายตาปรามลูกสาว เรื่องใจร้อนโบอาได้เชื้อแม่ไปเต็ม ๆ เลยสินะ
“ผมเข้าใจว่าทุกคนร้อนใจ แต่ถ้าจะเคลื่อนไหวอะไรเราต้องรอบคอบ อย่าลืมว่าทั้งสี่เขตต้องการขยายขอบข่ายอำนาจมากขึ้น แถมเราก็ยังไม่รู้ว่าที่ไอ้เพลิงหายไปเป็นเพราะสาเหตุอะไร อย่าไปกันเอิกเกริกน่ะดีแล้ว เพราะถ้าเรื่องมันเป็นอย่างที่เรากังวลจริง ๆ ผมหวังว่าเราจะวางแผนแล้วเคลื่อนไหวพร้อมกันทุกทาง” กายช่วยออกปากปรามอีกแรง
“ถูก! เพราะฉะนั้นหนูอยู่ช่วยเฮียทางนี้แหละ ยังไงก็ต้องมีคนประสานงาน” คนเป็นพี่ชายอย่าง ‘น่านเหนือ’ เอ่ยอย่างเห็นด้วย ทำให้โบอาต้องยอมแพ้ในที่สุด
“เอาเป็นว่าเราไปเตรียมตัวกันเถอะหนุ่ม ๆ อ้อ! หนูขอยืมเครื่องมือป๊าด้วยนะคะ” แสนซนหันมาบอกบิดา
“จัดไป!” สีเทียนว่า ทำให้คนเป็นลูกสาวเดินเข้ามากอดอย่างคิดถึง เพิ่งกลับมาถึงแท้ ๆ แต่ต้องไปต่อเสียอย่างนั้น
ณ ศูนย์วิจัยลับเขตชายแดนทางเหนือของประเทศ
ห้องปฏิบัติการใต้ดินที่เต็มไปด้วยเครื่องมือสุดทันสมัยครบครัน สำหรับใช้ในการทดลองเกี่ยวกับการตัดแต่งพันธุกรรม และการเพิ่มประสิทธิภาพในร่างกายมนุษย์เป็นสิ่งที่ ‘ยุนซังชอล’ คุ้นตามาตั้งแต่ยังเด็ก เพราะเขาเป็นลูกบุญธรรมของ ‘ดร.คิม’ หรือ ‘คิมซึงฮยอน’ นักวิทยาศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญด้านการตัดแต่งพันธุกรรมชาวเอเชียที่มีชื่อเสียงในด้านการค้นพบเทคนิค CRISPR-Cas9 สำหรับแก้ไขจีโนม เป็นเทคโนโลยีดัดแปลงพันธุกรรมที่จะช่วยให้มนุษย์ต่อสู้กับโรคร้ายที่ถูกซุกซ่อนมาในยีนของเรา ปัจจุบันศูนย์วิจัยแห่งนี้ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของ ‘ดร.คิม หรือ คิมยุนวอน’ ผู้เป็นลูกชายของคิมซึงฮยอนที่เสียชีวิตไป ดร.คิมได้ทำงานทดลองดังกล่าวต่อจากบิดา และมีนักวิทยาศาสตร์ใต้บัญชาที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านตัดแต่งพันธุกรรมพืชและสัตว์อีก 2 คน ที่ช่วยให้เขาทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น แน่นอนว่าลูกบุญธรรมอย่างยุนซังชอลซึ่งอยู่ในฐานะพี่น้องก็เป็นหนึ่งในทีมของคิมยุนวอนด้วย แต่เขาอยู่ในตำแหน่งรักษาความปลอดภัยของศูนย์วิจัย
“รายงานครับ ตัวอย่างทดลองหมายเลขเคสองศูนย์หนึ่ง (ID-K201) ที่ให้ไปกำจัดได้ถูกทำลายแล้วครับ” ขณะที่กำลังอ่านรายงานการทดลองอยู่นั้น เจ้าหน้าที่ภายในศูนย์ปฏิบัติการก็เข้ามารายงานข่าว
“เก็บตัวอย่างเลือดกับตัดหัวมารึเปล่า” คำถามทำเอาเจ้าหน้าที่คนดังกล่าวหน้าซีดเผือด เนื่องจากเขาไม่ได้รับอะไรมาเลยสักอย่าง
“เรื่องนั้น...” ท่าทีอ้ำอึ้งทำให้ดร.คิมแค่นเสียงหยันออกมา
“ผมจะตามเรื่องนี้ให้ครับ” ยุนซังชอลคิดไว้แล้วว่าพวกนักฆ่าจ้างวานแบบนั้นต้องทำงานสะเพร่า
“ไปเอาหัวของหมอนั่นมาให้ได้ ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่สบายใจ เพราะอะไรนายคงรู้นะซังชอล” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ย ยุนซังชอลทำเพียงค้อมศีรษะลงเล็กน้อยให้ผู้ที่อยู่ในฐานะพี่ชายต่างสายเลือด ก่อนจะถอยออกจากห้องไปพร้อมกับคนของเขาที่เดินตามมาสมทบ
- ผู้เขียน
