“ที่นี่เป็นโรงเพาะสมุนไพรของฉันกับคุณย่าน่ะค่ะ ขอโทษแทนเขาด้วยนะคะ เขาแค่กลัวว่าฉันจะเกิดอันตรายเลยใจร้อนไปหน่อย เจ็บมากไหมคะ ฉันจ่ายยาให้ดีไหม” เอิงเอยอธิบายหน้าเจื่อน และได้แต่ค้อมศีรษะขอโทษขอโพยอีกฝ่ายแทนคนใจร้อน
“ผมทำผิดเอง พี่ไม่ต้องก้มหัวหรอก” ไม่รู้ทำไมพันเพลิงถึงรู้สึกขัดตากับท่าทีอ่อนน้อมแต่ดูขี้แพ้ของพี่สาวตัวน้อยเหลือเกิน แค่ขอโทษก็น่าจะพอแล้ว ทำไมเธอต้องก้มหัวให้คนพวกนี้ด้วย ถือวิสาสะเข้ามาแบบไม่มีมารยาทแท้ ๆ
“เงียบเถอะน่า นายทำคนอื่นเจ็บตัวนะ” หญิงสาวส่งเสียงดุ
“ขอโทษครับ” คนโดนดุได้แต่ทำหน้าจ๋อย ซึ่งนั่นไม่ใช่ท่าทีของพันเพลิงน้องชายพวกเขาเลย กายจึงได้แต่ส่งสายตาบอกพี่สาวเป็นเชิงว่าอย่าเพิ่งทักอะไรให้คุณหมอสาวสงสัยจะดีกว่า เพราะตอนนี้เขายังไม่แน่ใจกับท่าทีของน้องชาย
“ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ” เอิงเอยกล่าวขอโทษอีกครั้ง
“ไม่เป็นไรครับ แค่เรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย” กายว่า
“ใช่
