...
ฟึ่บ! เธอสะดุ้งเบาๆ ด้วยความตกใจหลังจากอยู่ๆ ถูกกักขังด้วยแขนแกร่งที่ยื่นมาค้ำเคาน์เตอร์ครัวซ้ายขวาคร่อมเธอไว้ ใบหน้าหล่อแทรกไหล่ซ้าย บดเบียดเธอแทบขยับไม่สะดวก
มิ้งไม่ได้พูดอะไร ของทุกอย่างอยู่ใกล้เตา แม้ไม่สะดวกแต่ก็หยิบทุกอย่างได้แล้วนำมาทำข้าวผัดโดยไม่ได้ขัดขืนคนเอาแต่ใจข้างหลัง
เหนื่อยจะทะเลาะ เบื่อจะเจ็บตัว
ไม่นานข้าวผัดก็เสร็จ เธอปิดแก๊สแต่เขายังไม่ขยับออก
“จะตักข้าว” บอกเสียงเรียบเบาไม่เหมือนมิ้งคนเดิม ไม่ได้หันไปมองคนข้างหลัง
พรึ่บ! น้ำเหนือจับเธอหันเข้าหาตัวยกขึ้นไปนั่งเคาน์เตอร์ห่างจากเตา แทรกกลางหว่างของเธอแล้วขยับเข้าหาหมายจะจูบ
“ทำไม” แต่มิ้งเบือนหน้าหนีต่อต้านอีกครั้งจนต้องถาม
“เหนือไว้ใจคนรักของเหนือได้ แต่มิ้งมีสิทธิ์จะไม่ไว้ใจใคร” พูดโดยไม่ได้หันมองเขา “ถ้ายืนยันจะมีอะไรกับมิ้งต่อหลังจากนี้ ห้ามจูบ แล้วต้องใส่ถุง”
เพราะแบบนี้เมื่อกี้เธอพยายามต่อต้านการแทรกเข้า
