...
ภายในห้องนอนที่มืดสนิทยามค่ำคืน แต่เจ้าของห้องกลับไม่ได้หลับตาลงอย่างที่ควรจะเป็น มิ้งยังนอนตะแคงอยู่บนเตียงทั้งที่ตอนนี้เที่ยงเข้าไปแล้ว เป็นอาการที่เธอเป็นหลายวันติดต่อกัน หลับไม่เต็มตา
ซึ่งต้นเหตุก็ไม่ใช่อะไรนอกจากเจ้าของห้องที่นอนอีกห้องหนึ่ง คนที่พาคนรักมานอนที่ห้องด้วยเกือบทุกวัน
ความเจ็บปวดกัดกินใจของเธอ ความโกรธก็เช่นกัน แต่เธอก็ยังพยายามที่จะไม่โวยวาย ไม่สร้างเรื่อง ไม่ทำร้ายใคร เธอกลัวผลของมัน
ผลที่จะได้เห็นเขาปกป้องผู้หญิงอีกคน และทำร้ายเธอไม่ว่าจะการกระทำหรือคำพูด เธอไม่อยากรับรู้สิ่งเหล่านี้ พยายามทำตัวไร้ตัวตน ทำข้าวเย็นข้าวเช้าง่ายๆ ตามที่น้ำเหนือสั่ง แยกกินข้าวคนเดียวที่บาร์แทนโต๊ะกินข้าวจะได้ไม่ต้องมองเห็นพวกเขา แล้วจะปลีกตัวเองกลับเข้าห้องขังตัวเองไว้ในนี้ไม่ออกจากห้องอีกจนกว่าจะเช้า
แป๊ก! เสียงดีดของกลอนที่ล็อกดังขึ้น ซึ่งคนทำก็ไม่ใช่ใครนอกจากน้ำเหนือนั่นแหละ
