ยังไม่เจอคนที่ใช่
1270 คำ
ตอนที่ 4
ยังไม่เจอคนที่ใช่
อัลเฟรโด้มองตามหญิงสาวจนเธอเดินออกไปไกลเขาส่ายศีรษะเพราะรู้สึกว่าเธอเป็นคนที่แปลกมาก เขาเป็นคนทำให้เธอล้มแต่เธอกลับขอโทษเขา ถ้ามีโอกาสหรือได้เจอกันอีกสักครั้งอัลเฟรโด้คงต้องเป็นฝ่ายขอโทษเธอบ้าง
ชายหนุ่มกลับขึ้นมานั่งบนและขับตรงไปยังบ้านหลังสุดท้ายของซอย เมื่อมาถึงก็กดเปิดประตูรั้วอัตโนมัติจากนั้นก็ขับรถเข้าไปจอดบริเวณหน้าบ้าน ก่อนจะลงจากรถตรงเข้าไปหาเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก
“สวัสดีครีบคุณยาย”
“สวัสดีจ้ะลูก วันนี้ทำไมมาหายายได้ล่ะมีอะไรหรือเปล่า”
“ช่วงนี้งานที่บริษัทไม่ยุ่งครับก็เลยอยากจะมากินข้าวกับคุณยาย ว่าแต่วันนี้ที่บ้านทำกับข้าวอะไรบ้างครับ” ชายหนุ่มถามขณะนั่งลงข้างกับคุณยายราตรี
“น้าประนอมทำห่อหมกปลาช่อนกับต้มจืดวุ้นเส้น อัลเฟรดอยากกินอะไรเพิ่มหรือเปล่า”
“ขอไข่เจียวเพิ่มอีกอย่างได้ไหมครับ”
“ได้สิ ปัทจ๊ะช่วยไปบอกน้าประนอมทำไข่เจียวให้คุณอัลเฟรดเพิ่มด้วยนะ เสร็จแล้วก็มาตามฉันด้วย”
“ได้ค่ะคุณท่าน” ปัทมาวางแก้วน้ำให้หลานชายของท่านแล้วก็เดินกลับเข้าไปในห้องครัวเพื่อบอกน้าประนอมให้ทำไข่เจียวเพิ่มให้กับเจ้านาย
“คุณยายสบายดีนะครับ”
“ยายสบายดี แล้วเราล่ะ”
“ผมสบายดีครับ ผมขอโทษที่ไม่ค่อยได้มากินข้าวกับคุณยายเลย แต่ช่วงนี้จะมาให้บ่อยขึ้นครับ พอดีงานไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่ แล้วคุณยายล่ะครับหาผู้ช่วยได้หรือยัง”
“ยายเพิ่งได้ผู้ช่วยมาเมื่อวานเอง”
“แล้วคนนี้จะทำงานกับคุณยายนานไหมครับ”
“ยายเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เห็นว่าเพิ่งเรียนจบด้วย”
“เพิ่งเรียนจบแล้วแบบนี้จะมีประสบการณ์หรือครับคุณยายผมว่าคุณยายลองหาคนอื่นไหมเอาคนที่มีประสบการณ์ยายจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก”
“อัลเฟรดงานของยายไม่ได้มีอะไรเยอะเลยก็แค่ไปเก็บเงินจากแม่ค้าในตลาดจากนั้นก็กลับมาทำบัญชีพอสิ้นเดือนก็ทำใบเสร็จแค่นั้นเอง”
“คำว่าแค่นั้นเองของคุณยายแต่มันตั้งสามตลาดนะครับผมว่าทางที่ดีหาคนทำงานที่เขามีประสบการณ์ดีกว่านะครับ”
“ยายอยากให้โอกาสเด็กดูสักหน่อย เห็นแล้วรู้สึกถูกชะตาน่ะ”
“เด็กที่ว่านี่ใช่ตัวเล็กๆ เขาๆ หรือเปล่าครับคุณยาย”
“ใช่จ้ะ อัลเฟรดรู้ได้ยังไงล่ะลูก”
“ก็เมื่อกี้ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินอยู่แถวนี้แล้วบังเอิญ เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับ”
“ตายละ!...แล้วหนูเมลินเป็นยังไงบ้าง”
“เธอก็แค่ล้มมีแผลนิดหน่อยเองครับ”
“แล้วอุบัติเหตุมันเกิดขึ้นได้ยังไงล่ะอัลเฟรด”
แล้วอัลเฟรโด้ก็เล่าเรื่องอุบัติเหตุเมื่อครู่ให้กับคุณยายราตรีฟังอย่างละเอียด
“หนูเมลินไม่เป็นอะไรแน่ใช่ไหม อัลเฟรดน่าจะพาไปหาหมอ” คุณยายรู้สึกเป็นห่วงผู้ช่วยคนใหม่ที่มาทำงานวันแรกก็ได้แผลกลับบ้านและแผลนั่นก็มาจากหลานชายของตัวเอง
“คุณยายครับเธอไม่เป็นอะไรหรอกครับเธอยังลุกขึ้นและเดินได้ตามปกติจะมีก็แค่แผลถลอกเองครับ เธอเป็นคนแปลกมากเลยนะครับคุณยายผมทำให้เธอตกใจจนล้มแต่พอเธอลุกขึ้นมากับขอโทษที่ทำให้ผมเสียเวลา ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะเรียกร้องค่าเสียหายไปแล้วนะ” อัลเฟรโด้เล่าไปยิ้มไปเพราะรู้สึกว่าเธอแปลกมากจริงๆ
“นับว่าโชคดีที่เจอหนูเมลิน เธอเป็นเด็กน่ารักนะ วันนี้ยายสอนงานไปก็ดูท่าทางเอาการเอางานอยู่”
“ผมหวังว่าเด็กนั่นจะทำงานได้ดีนะครับคุณยาย ผมว่าจริงๆ แล้วยายขายตลาดไปดีกว่าไหมครับ ตอนนี้ที่ดินแถวนั้นราคาสูงมากๆ เลย”
“อัลเฟรดเรามีเงินเยอะแยะอยู่แล้วนะ ถ้ายายขายตลาดไปแล้วพวกพ่อค้าแม่ค้าเขาจะไปขายที่ไหนล่ะ นั่นมันคือแหล่งทำมาหากินของเขา ถ้ายายตลาดแล้วคนมาซื้อไม่ทำตลาดต่อคงมีคนเดือดร้อนอีกมาก” คุณยายราตรีคิดว่าถ้าเธอขายตลาดจะต้องมีคนเดือดร้อนอีกจำนวนไม่น้อย
“คุณยายครับแต่ผมว่าคุณยายจะเหนื่อยเกินไปนะ”
“ก็ยายมีผู้ช่วยแล้ว อัลเฟรดไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าหนูเมลินทำงานไม่ทันหรือเหนื่อยจนเกินไปยายก็จะจ้างผู้ช่วยมาอีกคน แต่เลิกคิดไปเลยนะที่จะขายมรดกของยาย ต่อให้ยายตายไปยายก็ไม่ยอมให้ขายที่ดินนั้นเด็ดขาด”
“ผมไม่ได้อยากจะเอาที่ดินของยายมาขายเพื่อเอาเงินหรอกผมก็แค่กลัวยายจะเหนื่อย ผมเป็นห่วงคุณยายนะครับ ผมมีคุณยายแค่คนเดียวถ้ายายเป็นอะไรผมจะอยู่ยังไงเรามีกันแค่สองคนนะครับ” อัลเฟรโด้เข้ามากอดท่านแน่น
“ยายรู้ว่าเรามีกันสองคน แต่ถ้าอัลเฟรดอยากให้มีความสุขมากกว่านี้ก็รีบแต่งงานมีครอบครัว มีหลานให้ยายอุ้มเร็วๆ”
“คุณยายครับ ผมยังไม่อยากมีครอบครัวผมอยากอยู่กับคุณยายแบบนี้ไปตลอดนะครับ”
“เราอายุสามสิบกว่าแล้วนะ ยายเองก็อายุมากแล้ว ยายอยากเห็นอัลเฟรดแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาอย่างน้อยก่อนจะตายยายก็อยากเห็นเรามีครอบครัว มีคนคอยดูแล”
“คุณยายครับผมรู้ว่าคุณยายหวังดีกับผมแต่ผมยังไม่เจอผู้หญิงที่ถูกใจจริงๆ”
“แล้วผู้หญิงที่ยายให้ดูตัวเมื่ออาทิตย์ก่อนล่ะเป็นยังไงบ้างถูกใจหรือเปล่า”
“ก็ดีนะครับ เธอเป็นคนสวยท่าทางคล่องแคล่วแต่ผมว่าไม่เหมาะกับผมหรอกครับ”
“ทำไมล่ะ”
“ผมไม่ชอบผู้หญิงแบบนั้น”
“แล้วเราชอบผู้หญิงแบบไหนล่ะ ยายจะได้หาให้ถูกใจ”
“ผมก็รู้เหมือนกันครับ ที่ผ่านมาผมยังไม่เคยเจอใครที่อยากจะแต่งงานด้วยเลย”
“แล้วแบบนี้ยายจะหาผู้หญิงที่ไหนให้ถูกใจได้ล่ะ”
“ถ้าไม่เจอคนที่ถูกใจก็ไม่เป็นไรครับคุณยาย ตอนนี้มีคนบริจาคไข่ตั้งเยอะผมใช้วิธีทางวิทยาศาสตร์มีลูกก็ได้ จ้างใครสักคนอุ้มบุญให้”
“ถ้าอัลเฟรดทำแบบนั้นอยากจะโกรธมากๆ เลย”
“ผมล้อเล่นครับคุณยายใครจะทำแบบนั้นล่ะครับ”
“ยายจริงจังกับเรื่องนี้นะ”
“คุณยายครับผมว่าเราอย่าเครียดเรื่องนี้กันเลยนะครับ เดี๋ยวเนื้อคู่ของผมก็มาเอง”
“ยายจะให้เวลาอัลเฟรดถึงอายุ 32 นะถ้าจากนั้นยังไม่เจอผู้หญิงที่ถูกใจยายจะบังคับให้แต่งงานกับหลานสาวของเพื่อนยายคนใดคนหนึ่ง” ท่านขู่หลานชายเสียงจริงจัง
“คุณยายครับ ผมขอร้องอย่าบังคับผมเลยนะ”
“ยายไม่ได้บังคับนะลูกยายหวังดีจริงๆ แค่นี้ทำให้ยายได้ไหม หรือว่าตอนนี้รักยายแล้ว”
“รักสิครับคุณยาย แต่ขอเวลาผมสักหน่อยนะครับ” อัลเฟรโด้ รู้ดีว่าคุณยายของเธอว่าคุณยายราตรีอยากให้เขาแต่งงานมีครอบครัวเพราะเขาเป็นหลานชายเพียงคนเดียวแต่ตอนนี้ชายหนุ่มยังไม่เจอผู้หญิงคนไหนที่ถูกใจเลย เขาอยากยื้อเวลาไว้ก่อนเพราะตอนนี้ยังไม่อยากมีใครจริงๆ
- ผู้เขียน
