รณภพที่ยังยืนเทศนากับรณนอยู่ในห้องโถงวิ่งหน้าตั้งออกมา เมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย และเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าก็ตกใจไม่น้อย
“เอะอะอะไรกัน... เอ๊ย!... หยุดได้แล้ว เด็กมุกทำอะไร...”
“คุณท่าน!... / คุณลุง!...” สองสาวอุทานออกมาพร้อมเพรียงกันจนน่าปรบมือให้
เชอรี่และม่านมุกแยกออกจากกัน รณภพรีบวิ่งไปประคองลูกสาวของอรวรรณไว้อย่างห่วงใย ขณะที่รณนที่เดินตามออกมารีบเข้าไปประคองม่านมุกที่หัวยุ่งไม่ต่างจากรังนกเอาไว้อย่างเป็นห่วง
“คุณลุงขา... คุณลุงต้องให้ความเป็นธรรมกับเชอรี่นะคะ เด็กคนนี้หาเรื่องเชอรี่ก่อน...”
เชอรี่รีบบีบน้ำตาฟ้องทันที ขณะชำเลืองมองม่านมุกอย่างเจ็บแค้นเมื่อเห็นผู้ชายที่หมายปองเป็นห่วงเป็นใยแม่เด็กนั่นจนออกนอกหน้า
รณนก้มหน้าถามอย่างต้องการคำตอบ “จริงหรือมุก...” ม่านมุกส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่จริงนะคะคุณณน คุณท่าน คุณเชอรี่หาเรื่องมุกก่อน แถมยังด่าแม่ของมุกอีก มุกเลยทนไม่ไหว...”
“
