38
นลิน
ฉันยังนอนไม่หลับก็ได้ยินเสียงเด็กคนหนึ่งเรียกคุณป๋าแล้วเสียงคนเดินเข้ามาในห้องอีกสองสามคนฉันเลยนิ่งฟัง ฉันอยากหันกลับไปมองหน้าคนที่เดินเข้ามาในห้องเสียเหลือเกินแต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำหน้ายังไง ฉันนอนฟังพวกเขาคุยกันจนพวกเขาออกจากห้องไปฉันถึงลืมตาขึ้น
"พี่จ๋าวจ๋วย"ทันใดที่ฉันลืมตาก็เห็นเด็กผู้หญิงน่ารักคนหนึ่งยืนยิ้มแฉ่งให้ เด็กน่ารักคนนี้ใช่คนที่คุณป๋าอุ้มในห้างวันนั้นใช่รึเปล่า! เธอชื่อดาร์เลน่าใช่มั้ยฉันได้ยินคุณป๋าเรียกเธอแบบนั้น
"ดาร์เลน่าอย่าไปกวนพี่เขาสิลูก"แล้วผู้หญิงอีกคนก็เดินมาหาเด็กหญิงน่ารักที่ยืนยิ้มให้ฉัน
"○▪○"ฉันตาโตมองเธออย่างไม่วางตา ใช่แน่! ผู้หญิงที่ไปกับคุณป๋าวันนั้น หัวใจฉันเหมือนพองโตขึ้น เต้นระรัวอย่างดีใจเด็กคนนี่เรียกคุณป๋าว่าลุงแสดงว่าไม่ใช่ลูก!! แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นแม่นั่นแสดงว่าไม่ใช่เมียคุณป๋า!!!
"มะ...ไม่เป็นไรค่ะ น่ารักจังเลยนะคะ"ฉันยิ้มให้กับผู้
