ต้าหวางทรงวางพระนางประทับนอนลงที่ตั่งบรรทม ทรงปลดเปื้อนอาภรณ์หมดสิ้น ทรงลงประทับลงบนตัวนางประทับพระโอษฐ์ที่ริมพระโอษฐ์ของกุ้ยเฟย แต่พระนางทรงใช้ดัชนีประทับลงบนพระโอษฐ์ พระองค์ทรงทอดพระเนตรด้วยความสงสัยจึงเอ่ยตรัสถาม “เจ้ามีสิ่งใดหรือ” ต้าหวางทรงตรัสถามเช่นนี้ ไป๋กุ้ยเฟยทรงใช้พระหัตถ์เรียวประทับลงพระปรางค์หนานุ่มแผ่วเบา “ต้าหวางเพคะ ถ้าวันหนึ่งหมดรักหม่อมฉันแล้ว จะทรงทอดทิ้งและผลักไสหม่อมฉันหรือไม่เพคะ” พระนางทรงตรัสถามเช่นนี้ ทรงใช้พระหัตถ์หนาจับพระหัตถ์เรียวที่ประทับลงบนพระปรางค์อยู่ในขณะนี้ “อย่าถามในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่เคยมองหญิงใดนอกจากเจ้า เพราะว่าเจ้ารักข้ามิใช่หรือเสี่ยวเฟิ่ง” ต้าหวางทรงเอ่ยพระโอษฐ์และแย้มพระโอษฐ์ “หม่อมฉันเพียง แค่อยากถามดูเพคะ อย่าทรงเก็บมาใส่พระทัยเลยเพคะ” ไป๋กุ้ยเฟยทรงโน้มพระศอลงมา ทำให้พระโอษฐ์หนาประทับลงบนริมพระโอษฐ์ของพระนาง ทรงประทับพ