ในขณะที่ในหัวของภัทรดนัยกำลังว้าวุ่นอยู่กับการหาคำตอบว่า เมื่อคืนก้านแก้วไปอยู่กับใครจึงไม่ไปหาเขาที่ร้านอาหารตามนัด เสียงเคาะประตูห้องทำงานก็ดังขึ้น
“ท่านประธานคะ มีลูกค้าขอเข้าพบค่ะ”
“ผมยังไม่อยากพบใคร”
ภัทรดนัยตอบออกไป แต่แล้วประตูห้องทำงานของเขาก็เปิดออก พร้อมกับร่างของณรงเดชที่ถือวิสาสะเดินเข้ามา
“คุณคะ เชิญออกไปก่อนค่ะ” กิ่งกานดาพยายามห้ามแต่ณรงเดชไม่ฟัง
“คุณกิ่ง ออกไปรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวผมจัดการเอง”
ภัทรดนัยสั่งคนของตัวเอง และเมื่ออยู่กันตามลำพังแล้ว เขาจึงเริ่มต้นสนทนาทันที
“คุณคงมีธุระสำคัญมาก ถึงบุกมาหาผมที่ห้องทำงาน”
ณรงเดชเดินไปนั่งบนโซฟา เขาตวัดขาไขว้กัน ดวงตาจ้องมองภัทรดนัยไม่หลบตา
“ผมก็แค่อยากจะมาอัพเดทข่าวสารเรื่องคุณก้านแก้วให้คุณฟังน่ะ คุณภัทรดนัย”
“ไม่จำเป็น”
“จำเป็นสิครับ” ณรงเดชหัวเราะขึ้น ก่อนจะพูดต่อออกมา “เมื่อวานผมมาดักรอเจอคุณก้านแก้วที่บริษัทของคุณ
