"ดีครับ..." เสียงไอ้ช่างภาพเอ่ยบอกพราวดาวขณะที่ร่างสวยหุ่นดีกำลังยืนโพสท่าถ่ายแบบอยู่
"แบบนั้นแหละครับ อืม! สวยมากครับ"
"..." ผมก็ได้แต่ยืนนิ่งพยายามสะกดกลั้นอารมณ์หงุดหงิดที่เกิดขึ้นภายในใจของตัวเอง พร้อมทั้งลอบพ่นลมหายใจออกมาอยู่หลายครั้งเพื่อสยบความฉุนเฉียว แค่ชุดแม่งก็ทำเอาผมอยากจะเดินไปกระชากมากพอแล้ว ไหนจะท่าโพสที่ดูเซ็กซี่ชวนมองพวกนั้นอีก ไอ้ช่างภาพมันถึงได้กดถ่ายไม่หยุด
แม่งเอ๊ย! Shit! ไอ้เวรเอ๊ย!
"เป็นอะไรหรือเปล่าแพท" เสียงณิชาที่ยืนอยู่ด้านข้างเอ่ยถามผมขึ้นทำให้ผมได้สติ ค่อย ๆ หันกลับไปตอบคนตัวเล็กที่ยืนอยู่
"เปล่า" ทั้งที่พยายามทำตัวเป็นปกติไม่แสดงท่าทีอะไรออกไป ทว่าผมก็พอรู้สึกได้ว่าตัวเองเผลอตอบณิชาไปเสียงห้วนกว่าทุกครั้ง
"..." ดวงตากลมสวยมองหน้าผมนิ่งแววตามีความงุนงงสงสัย
"แพทร้อนน่ะ ขอโทษที่ตอบปัดไปแบบนั้น" ผมบอกณิชาออกไปและพยายามส่งยิ้มบาง ๆ ให้เธอ ณิชาที่เห็นแบบนั้
